Өмір машинасы
Өмірді өзегінен қозғайтұғын,
Таппайтын тетіктері тозба тыным,
Көргенде машиналар тізбектерін,
Жан қайда жаны лаулап қозбайтұғын?
Өмірді өзегінен қозғайтұғын,
Таппайтын тетіктері тозба тыным,
Көргенде машиналар тізбектерін,
Жан қайда жаны лаулап қозбайтұғын?
Атқызғанмен қаншама үміт таңды,
Керуендер қаншама тұрып қалды?
Қуанышты қаншама болғанымен,
Адамзаттың ғұмыры күдік мәңгі.
Өмірге келдің алғаш шапағат боп,
Жандырған жүрегімді махаббат боп.
Талпынып тал бесікте жаттың, балам,
Қауызын жаңа жарған шақалақ боп.
Бұл өмір керек қылмас құлшылықты,
Сүйенген тіл-жағына жыршылықты.
Сол деп ұқ сөнбейтұғын тіршілікті –
Көгертіп қадап кетсең бір шыбықты.
Өмірге менің өкпем жоқ –
Шуағын шашты көктем боп.
Қызғалдақ теріп қырлардан,
Талпына бердім бөктерлеп.
Дүниеге келдің бе? –
Көзіңді жөн ашқаның.
Келер бәрін көргің де:
Өзен, көлін, аспанын.
Отын жағып үміттің,
Алаулап таң атады.
Бір орыннан шығып күн,
Бір орнына батады.
Көкіректі кернеген үмітпенен
Күліп келем, тоқтаусыз жүріп келем.
Күндерім көп қалатын сүлдерім тек,
Қармағыма шабақ та ілікпеген.
Бесік пен дымқыл жөргегің –
Түн бойы ұйқы көрмеуің.
Ойыншық, тынбай жүгіріс –
Балабақшаға жүгініс.
Алып кетем деп келмедім өмірге,
Қалып кетем деп келмедім тегінде.
Ақиқат қой әйтеуір бір өлмегің –
Міндетіңді өткермегің өмірде.
Жата бергім келеді, жата бергім,
Тәтті ұйқыға балбырап бата бергім.
Ей, аруақ, азырақ тоқтай тұршы,
Біраз өмір сүруге бата бергін.
Бұл өмірде көремін деп көп қызық,
Алыппын ғой уақытты өткізіп.
Азды-көпті жазғаныммен тірлікте
Айта алдым ба ойларымды жеткізіп.
Өмірге бересің бар, аласың бар,
Сол үшін талпыныңдар, таласыңдар.
Бәрі де уақытпан өлшенеді,
Пенделер, сағатпенен санасыңдар.
Қайран өмір қас қағым –
Көзді жұмып-ашқаның.
Тірліктегі түк емес
Аяқты алшаң басқаның.
Ойхой дүние, серуен,
Адам – бір көшкен керуен.
Дүниені тастап қызық біз,
Асамыз өмір белінен.
Өмір деген асқар тау биік екен,
Мекендеген биікті киік екен.
Арманыма жетермін не жетпеспін,
Мен өзіңді бәрібір сүйіп өтем.
Қыстың күні шөп арқалап иіле,
Шаршаған шал мұқтаждықтан, еңбектен,
Әрең жүріп келе жатты үйіне,
Аһ-уһлеп тұла бойдан тер кеткен.
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
- Освальд Шпенглер
Барлық авторлар