2019 жылғы қаңтардағы оқиға

      2019 жылғы қаңтардағы Қазақстан митингі: Азаматтық                   белсенділіктің жаңа кезеңі немесе саяси қысымның көрінісі?

Қазақстандағы 2019 жылғы қаңтардағы митинг - әлеуметтік және саяси тұрғыдан маңызды оқиға болды. Бұл оқиға ел тарихында азаматтық белсенділіктің жаңа бір кезеңін көрсетті. Митингтің себептері мен салдары, оның қоғамдағы рөлі мен мемлекеттің оған реакциясы өз алдына үлкен тақырып. Менің ойымша, бұл митинг Қазақстандағы саяси мәдениеттің және қоғамның азаматтық жауапкершілігінің өзгеріп жатқанын көрсететін маңызды оқиға болды.

2019 жылдың қаңтарында Алматы қаласында болған митингтің негізгі себебі - әлеуметтік-экономикалық мәселелер, әсіресе халықтың әлеуметтік жағдайының төмендігі мен жұмыссыздық деңгейінің жоғары болуы еді. Митингтің басты тақырыбы - зейнетақы жинақтарын пайдалануға рұқсат беру, өйткені көптеген адамдар өз жинақтарының жетіспеушілігін сезініп, оларды пайдалану мүмкіндігіне ие болуды талап етті.Бұған дейін әлеуметтік төлемдер мен зейнетақы жүйесі бойынша қоғамда көптеген пікірталастар болған. Қазақстан азаматтары өздерінің жинақтарын пайдалануға мүмкіндік алу қажеттілігін, экономикалық жағдайдың қиындағанын алға тартты. Сонымен қатар, қоғамның азаматтық белсенділігінің артуы, әлеуметтік желілер мен ақпараттық технологиялардың дамуы да осы оқиғаның орын алуына ықпал етті.Менің ойымша, митинг тек қана әлеуметтік мәселелермен шектелген жоқ. Бұл сондай-ақ саяси жүйеге қарсы наразылықтың бір көрінісі болды. Қазақстандағы саяси жүйенің жабықтығы, демократиялық институттардың әлсіздігі, бұқаралық ақпарат құралдарының тәуелсіз болмауы сияқты мәселелердің қоғамда жан-жақты талқылануы адамдарды наразылыққа итермеледі.2019 жылғы қаңтардағы митингтердің салдары бірнеше аспектіден көрініс табады. Біріншіден, митинг Қазақстан қоғамының саяси мәдениетінің өзгеріп жатқанын көрсетті. Халықтың саяси белсенділігі артты, әлеуметтік желілерде пікірталастар жиі болып, көптеген азаматтар өз құқықтарын қорғауға тырысты. Бұл, менің ойымша, саяси плюрализм мен азаматтық қоғамның дамуына ықпал етті.Екіншіден, митингке қатысқан адамдардың қауіпсіздігі мен құқықтарының бұзылуы бұл оқиғаның теріс салдарын туындатты. Митинг кезінде көптеген адамдарды полиция ұстады, бұл қоғамда наразылықты репрессиялау мен саяси қысымның айқын көрінісі ретінде қабылданды. Бұл өз кезегінде елдегі құқық қорғау жүйесінің дұрыс жұмыс істемейтініне және азаматтардың өз пікірін білдіру құқығының шектелуіне қатысты сын-пікірлердің пайда болуына әкелді.Митингтердің әлеуметтік желілерде кеңінен талқылануы мен әлемнің басқа елдеріндегі оқиғалармен салыстырылуы Қазақстан үкіметіне сыртқы қысымды күшейтті. Бұл сыртқы саясаттағы өзгерістер мен халықаралық қатынастардағы қысымға да әсер етті. Қазақстанның саяси жүйесіне деген сенім төмендеп, халықаралық қауымдастықтың сынына ұшырады.

Менің ойымша, 2019 жылғы митинг Қазақстандағы саяси мәдениеттегі өзгерістерді айқындайтын маңызды сәт болды. Бұл оқиға халықтың өз пікірін ашық білдіру мүмкіндігінің артқанын, бұрынғыға қарағанда көбірек азаматтар саяси және әлеуметтік мәселелерге белсенді түрде қатысып жүргенін көрсетті. Соңғы жылдары әлеуметтік желілер мен интернет арқылы ақпараттың таралуы мен халықтың саяси сауаттылығы артты.Бұл митингтің қоғамдағы ықпалы қоғамның саяси мәдениетінің өзгеріп жатқанын айқын көрсетеді. Азаматтар өз құқықтарын талап ете отырып, өздерін қоғамның белсенді мүшесі ретінде сезінуге бастады. Бұрынғыдай елдегі саяси жүйеге наразылық ашық түрде айтылмайтын, бірақ соңғы жылдары халық саяси процестерге көбірек араласып, қоғамдық пікір білдіруге ынталануда.Алайда, бұл өзгерістер бірден жүзеге асқан жоқ. Азаматтардың пікір білдіру құқықтары шектелді, ал митингтер кезінде билік тарапынан қысым мен репрессиялар байқалды. Бұл жағдай, менің ойымша, Қазақстанның демократиялық дамуының баяу жүріп жатқандығын көрсетеді.Қазақстанның үкіметі 2019 жылғы митингке теріс реакция білдірді. Билік алдымен митингке қатысушыларды заңсыз деп таныды, көптеген адамдарды ұстап, қудалауға алды. Бұл қоғамдағы наразылықты басып-жаныштау әрекеттері болып табылады. Мемлекет халықтың пікірін ескермей, оның өз ойын білдіру құқығына тыйым салды.Менің ойымша, бұл жағдай Қазақстанның саяси жүйесінің мәселелерін айқындайды. Заңды түрде бейбіт митингке қатысуға мүмкіндік беретін демократиялық қоғам болмаған жағдайда, халықтың ашық наразылығы тек күшейе береді. Мемлекет ұстанатын саяси қысым мен репрессиялар, өз кезегінде, әлеуметтік шиеленіс пен қоғамдық тұрақсыздықты тудыруы мүмкін.Үкіметтің митингке реакциясы қоғамдық пікірді тек күшейтуге әсер еткенін түсіну маңызды. Азаматтар өздерінің заңды құқықтарының шектелгенін көріп, олар өз ойын ашық айтуға тырысады. Бұл ситуация Қазақстанның саяси жүйесінің дамуын тежейді және халықтың сенімін жоғалтуға әкеледі.2019 жылғы қаңтардағы митинг Қазақстандағы саяси және әлеуметтік жүйенің өзгеріп жатқанын көрсетеді. Бұл оқиға елдегі азаматтық белсенділіктің артуы мен саяси сауаттылықтың өскенін дәлелдейді. Алайда, мемлекет тарапынан бұл мәселеге теріс реакция және азаматтардың құқықтарына деген шектеулер еліміздің демократиялық даму жолындағы кедергілер болып табылады.

Сөзімді саралай келе, Қазақстанның болашағы – халықтың пікірін ашық білдіруіне мүмкіндік беретін, азаматтық қоғамды құрметтейтін саяси жүйеде жатыр. Егер мемлекет халықтың пікіріне құлақ асып, олардың құқықтарын қорғауға міндетті болса, қоғамның тұрақтылығы мен дамуына ықпал ете алады. Бұл өзгерістер халықтың бірлігі мен елдің демократиялық дамуының негізі болуы тиіс.