Өлең, жыр, ақындар

Соқты боран

  • 22.05.2019
  • 0
  • 1
  • 2180
Соқты боран,
«Соқты» деген жай сөз ол.
Көз алдында көрінбейді созған қол.
Аппақ болып шыға келер әп-сәтте
Қара асфальттан қасқитып-ақ салған жол.
Әп-әдемі-ақ шығып еді жаңа күн,
Жарқыратып оттай қызыл шанағын.
Соқты боран.
Содыр сойқан қолымен
Жапты барып жақсы күннің жанарын.
Бұлт дегенің
Бұған салсаң — сөз емес,
Түн бе дерсің,
Түннің тағы өзі емес.
Жан-жағына дөп-дөңгелек мұз қатқан
Көзің дағы әшейіндегі көз емес.
Мықты болсаң,
Дәл осындай шақта бір
Кетпек болып,
Жолаушылап, атқа мін.
Ал біз кеттік
Ортасымен достардың!
Ойламай да,
Ойлап тағы бас қамын.
Машиналар
Керуендей тізілген,
Зымырайды бір-бірінің ізімен.
Бара жатыр адам, боран алысып
Атбасардың алыс жота, түзімен.
Неге шықтық?
Күтті бізді енді не!?
Тағдырымызды сынағымыз келді ме?
Уақытымызды сынағымыз келді ме?
Күшімізді сынағымыз келді ме?
Болса болар!
«Көрдік, - дедік, -шыдап бір».
Алдағы әр он шақырымда трактор.
Әлсін-әлсін дауыс естіліп ауамен
Целиноград халімізді сұрап тұр.
Адам — боран,
Боран-адам алысқан.
Ақтүнекте екі бірдей арыстан
Минут сайын тұмсықтары түйісіп,
Көкке шапшып, қары талып қарысқан.
Секілді бір болды ғажап,
Сол күні!
Шеке шертіп ішкі қанның толқыны.
«Ойпырым!» деп отырдық біз тым-тырыс.
Басылмады табиғаттың жойқыны.
-Ештеме емес, сабырыңа ерік бер,
Таңсық емес бізге мұндай желіктер,
Miнe осылай туады егін жаздағы,
Miнe осылай туар бізде ерліктер! —
Дейді маған құрдас басшы сөзі әзіл,
(Менің күлкім келіп тұрған жоқ әзір!)
Мұздан сауыт киіп алған машина
Гүрілдемей, ыңырсиды сәл әзер.
—Ақындар да дәл осылай бұрқанса,
Тым күштірек шығар еді жыр сонша! —
Дейді тағы ол, мен басымды изеймін,
Есілдертім, — қалды алда жол қанша!»
Алты сағат ақырып соққан манадан,
Тартты боран қолын біздің жағадан.
Өз ыстығын алып шығып жолшыбай,
Шығарып сап тұрды туыс бар адам.
О, Атбасар, жібергің-ақ келмеді-ау,
Тілінді алып боран да жол бермеді-ау,
Осыншама көңіліңді көрген соң
Болмас енді бізде де өкпе, сенде дау!
Целиноград ұқсап сүйгіш анаға,
Қарауменен көзі талды далаға.
Ақ боранда ылғи қара «волгамен»
Жүйткіп кіріп келе жаттық қалаға!



Пікірлер (1)

Махсот айеркем

Боран туралы коп жазыпсын бирак уйкасы жок

Пікір қалдырыңыз

Алаңнан сөйлеп тұрмын мен

  • 0
  • 0

Астанам туға бөленген,
Аспаным шұғыла жамылған,
Алаңға беттеп келем мен
Октябрь күнін сағынған.

Толық

Ағаны аңсау

  • 1
  • 0

Тоқсанға толған күніңде,
Тоғыса алмадың халқыңмен.
Көрісе алмадың дүние,
Дүрілдеп тұрған даңқыңмен.

Толық

Қарт хатшының сыры

  • 0
  • 0

«Туған жер, нұр топырақ, балдай суым,
Арбайды қай сиқырың, қандай сырың?
Баурында барлық өмір барады өтіп,
Болған соң тәттілігің балдай шырын.

Толық

Қарап көріңіз