Өлең, жыр, ақындар

Күзгі түн көріністері

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1928
Көтерілген қамырдай
Дөң — бұрын да ойшыл-ды.
Қаңқа-қаңқа адырды-ай —
Қасқыр тартқан қой сынды.
Ақтарылған айрандай
Бұлтты
арай шарпыды.
Алтынменен шайғандай
Айдың да оңған жалтылы.
Тулақ-жерді қақты кім,
Селдір тұман шаңытқан.
...Жұлдыздар да тап бүгін
Көз қысудан жалыққан.
Қойшы-жел жүр бұлтты айдап,
Теңізден бұлт су ішіп...
Шөп басында шық қайнап,
Жатыр көкке буы ұшып.
Жапырақты шаш дей ме? —
Шаштараз-күз аластар.
Шақырылған әскерге
Жігіт сынды ағаштар...
Көкіректе жетім мұң,
Ел көшкендей шулы айдын.
Өлең жазып отырмын
Әуеніне қурайдың.
"Қоштасу" боп ән аты
Қабысады өлеңмен.
Қайтқан құстың қанаты
Сусындайды төбемнен.
Қолын бұлғап ерке бақ,
Барады аққу, қаз қайтып—
Біздің әнді ертең-ақ
Жеткізуге жазға айтып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәлима қайыру

  • 0
  • 0

Бейбақ Ақын тар үйінде жатып ап,
Тәңіріге жалбарынды.
(Ақымақ):
"Жерім менен Елімді аман қыла гөр,

Толық

Отман - тау

  • 0
  • 0

Отман Тау! Мен қайтейін биігіңді,
Иіріп бір жағыңа Иіріңді.
Жиырып бір жағыңа бүйі құмды,
Кей кезде тас төбеңнен ай туғанда,

Толық

Дала. Түн. Тылсым. Дүниетаным

  • 0
  • 0

Қоп-қою ғып бояп әрбір Дауысты
Түн мен Тылсым, құмырай қауып қауышты.
Сүт-айдынның қаймақ-бұлтын ай-тілмен
Мысық-аспан жалап-жалап тауысты.

Толық

Қарап көріңіз