Өлең, жыр, ақындар

Күзгі түн көріністері

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1827
Көтерілген қамырдай
Дөң — бұрын да ойшыл-ды.
Қаңқа-қаңқа адырды-ай —
Қасқыр тартқан қой сынды.
Ақтарылған айрандай
Бұлтты
арай шарпыды.
Алтынменен шайғандай
Айдың да оңған жалтылы.
Тулақ-жерді қақты кім,
Селдір тұман шаңытқан.
...Жұлдыздар да тап бүгін
Көз қысудан жалыққан.
Қойшы-жел жүр бұлтты айдап,
Теңізден бұлт су ішіп...
Шөп басында шық қайнап,
Жатыр көкке буы ұшып.
Жапырақты шаш дей ме? —
Шаштараз-күз аластар.
Шақырылған әскерге
Жігіт сынды ағаштар...
Көкіректе жетім мұң,
Ел көшкендей шулы айдын.
Өлең жазып отырмын
Әуеніне қурайдың.
"Қоштасу" боп ән аты
Қабысады өлеңмен.
Қайтқан құстың қанаты
Сусындайды төбемнен.
Қолын бұлғап ерке бақ,
Барады аққу, қаз қайтып—
Біздің әнді ертең-ақ
Жеткізуге жазға айтып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеңседегі кесір жыр

  • 0
  • 0

Мынау кеңсе қай кеңсе —мәрмәр кеңсе,
Енгізбейтін есігі аңғалды өлсе.
Кеңселердің желкесі күжіреймек —
Кер Заман мен шерлі адам кермар келсе.

Толық

Көне қыстауда

  • 0
  • 0

Көне қыстау.
Тұр таудың төбесі ұлып...
Шәуілдейді ақ күшік, енесі үріп.
Елесі ұрып кетті ме бала шақтың,

Толық

Жат жерліктер жайлы жыр

  • 0
  • 0

Біз ешкімді деп бөлмедік:
"Жат жерлік." —
Жат жерлікке пана бердік, тақ бердік; 
Жат жерлікке қала бердік, ат бердік;

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар