Өлең, жыр, ақындар

Сыр ашу

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1031
Сыр ашсам ба, жарылып ағымнан мен…
Күйіп-жанбан үзіліп сағынғанмен.
Табиғатым жаратқан тұйықтау ғып,
Ешкім айтпас "туғаннан қағынған ең".
Үнсіз ғана көтерем көп асқанды,
Болғаным жоқ өмірде мен "тастанды".
Қожаңдауға құмар-ақ кейбір пысық,
Бір жамылып жатқанмен көк аспанды.
Өз бөстегім көрінер хан тұғыры,
Тек ізгілік қасиет жан тынымы.–
Бар тірлікті біреулер сынап өтер,
Мақсаты не, ақылға салшы мұны.
Адамдар бар ақылмен айға барған,
Іс тындырса, әлгілер, қайда қалған?
Зәрлі жаны өмірді лайлайды,
Солар бар ғой… лайдан пайда болған…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғанда ауыр немене (терме)

  • 0
  • 0

Жалғанда ауыр немене? –
Әкенің салқын назары.
Көз тоймас асыл немене? –
Ананың жарқын ажары.

Толық

Он сегіз жаста екенсің

  • 0
  • 0

Он сегіз жаста екенсің
Көзіме алғаш түскенде.
Бозбала азап тартар шақ
Бойжетіп қыздар піскенде.

Толық

Жаңа ғасыр

  • 0
  • 0

Ұйқышаң тұрасың-ау таңсәріде
Асығып соншалықты аңсадың не?
Бір Сенім тағы солып, жегі күрт
Кеміріп жатыр мүжіп жан-тәніңді.

Толық

Қарап көріңіз