Өлең, жыр, ақындар

Орман жыры

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1602
Жұпар шашып,
Жұртқа құшақ айқарған,
Жасыл орман
Түгін тартсаң бал тамған,
Бір ағашқа
Ұқсамайды бір ағаш,
Жапырағы
Жер жаһанда жайқалған.
Құрма ағашы
Күрсінді де, ойлады:
«Құр қиялға
Қолым созып қайдағы,
Ербигенмен
Эвкалиптке жетпеспін,
Пальма болам,
Құрмасы көп, пайдалы!»
Болмағанмен
Жері нулы,ауа бап,
Аптап шөлді жарып шыққан,
Дауалап,
Серейгенмен
Болмаспын деп секвойя,
Саваннада
Мол жайылды баобаб!
Құрғақ, қуыс,
Қу қамыс деп бамбукты,
Қор санама,
Табиғатта заң мықты,
Нар қамыстай
Жарасыммен жаралған,
Жасырады
Қанша қамсыз жандықты!
Ағаш өссе жердің көркі,
Мәңгі хал,
Сұлулыққа арна күйді,
Әнді сал,
Тау сағалап,
Қасқаяды самырсын,
Су жағалап
Майысады сәмбі тал!
Иісімен
Мас қылатын баршаны,
Албастыны
Аластайтын аршаны,
Ардақтайды алаш жұрты,
Әрқашан,
Алмұрт, алма,
Шабдалы мен алшаны.
Қажып, талып,
Тұла бойды буса жын,
Құлазумен
Көңіліңе тұнса мұң,
Жаңғырасың,
Қуат алып, ширығып,
Саясынан
Қарағай мен шыршаның.
Жасыл әлем,
Жайнап тұрған жан-жағы,
Ағаштың да бар ғой кие,
Аруағы,
Жапырағы
Желпіп өтсе өкпені,
Бойға қуат,
Жанға шипа жаңғағы!
Қамшыға сап,
Қызыл қабық тобылғы,
Сауырынан
Сипай тартсаң шобырды,
Таралғыдан
Тартқылайды тораңғы,
Жыңғыл – талшық,
Сақтап қалар өмірді.
Талса қанат,
Қонған шымшық, торғай да,
Пана тауып,
Тал,терекке,
Ырғайға,
Табиғаттың
Сырын ұғып ағайлар,
Өз торғайын
Ырғай құрлы қорғай ма?
Ару қыздай
Ақ қайыңмен аралас,
Қарағайды
Кім ер жігіт санамас?
Мың ағашқа ұқсамайды,
Мәжнүн тал,
Қара нардай
Қайыспайды қарағаш!
Ел ерекше әспеттейді
Еменді,
Теңейді оған,
Өр мінезді беренді,
Ешкім әлі естіген жоқ,
Көрген жоқ,
Тірі еменді
Иіліпті дегенді!
Жұпар шашып
Сирек сирень төксе гүл,
Су бойлаған нарқамыстан
Жетсе уіл,
Тақыр шөлге
Тамыр жайып тарбайған,
Құм көшкінге
Тосқауыл боп сексеуіл!
Түскен жерін
Тесіп шығар түйіліп,
Үйеңкіден
Қобыз алған үйіріп,
Канадаға
Қанат жайған қазақтың,
Ай-әлемді
Ұйытатын күйін ұқ!
Жапандағы
Жалғыз ағаш киелі,
Оны кескен
Оңбай отқа күйеді,
Жалғыз өскен
Қарағашқа тимеңдер,
Тағдыр, тарих,
Талай сырды түйеді.
Жанға жайлы жасыл әлем,
Орман бар,
Қиял қуып,
Орман кезер армандар,
Адамзаттың
Игілігін келешек,
Ойласаңдар,
Орманыңды қорғаңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер – кеме...

  • 0
  • 0

Қара жерді кеме қылып берген құдай адамға,
Жолға салып қоя берген түпсіз ғарыш, ғаламға,
Бір кемеде жаның бірге адамзаттың баласы,
Аман- есен жүзіп жетер шегіңді ойлап амалда!

Толық

Көшелі кісі

  • 0
  • 0

Көмескі тартып кеткендей сірә,
Көшелі кісі – бұрынғы ұғым,
Көшпелі дәурен сынығы асыл,
Есінде жоқ-ау бүгінгі ұлдың!

Толық

Қоңыр

  • 0
  • 0

Дәуренін сүріп,
Береке тауып Дунайдан,
Жүрсе де қыпшақ,
Далаға қарап мұңайған,

Толық

Қарап көріңіз