Өлең, жыр, ақындар

Өзіңде өткен көп думан

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 465
Аймалап құшқан ұлыңды, Арайлап атқан таңдарың;
Аңқылдап балғын жырымды, Туған жер, саған арнадым.
Өзіңде өткен көп думан, Базарлы балалығым бар.
Есімде достар доп қуған, Есімде – қара бұрымдар.
Құйғытқам талай таласа, Құрықпен ұстап құр аттар.
Қалушы ед мәз боп балаша, Құрысын жазып қыраттар.
Жандарың жайсаң жүректі, Жаралған бейне құрыштан.
Түрініп палуан білекті, Тұрғызған тауды ырыстан.
Мамыржай мырза орманың, Қойыны толы құлпынай.
Жұпарын шашқан жондарың, Бұлағың бал ма, шіркін-ай!
Жәудіреп жатқан жанарың, Мөп-мөлдір Шортан, Шабақ көл.
Иіс су – ескен самалың, Айналдым сенен абат төр.
Ырғалып жатқан белесте, Маржанды масақ, ақ сұлың.
Жаннат жер өзің емес пе, Тасқаным емес, тап шыным.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем

  • 0
  • 0

Шабытпен шүлпілдеткен көп кемерін,
Күндер-ай, тебіренген көктеменің.
Жасаулы қыздай жайнап көз тартады,
Ақ қайың, ару тал мен көк терегің.

Толық

Көк майса жерді көмкерді

  • 0
  • 0

Көктем мен көк мұз айқасып,
Көмекке Көкек жеткенде;
Көксоқта болар кәрі қыс,
Көндіге алмай от демге;

Толық

Үнсіздік дауысы

  • 0
  • 0

– Жасықпысың, үндемейсің, тұйықсың,
Тұйық жаннан тұрғылас не күй ұқсын,–
Жауабым бұл,– деп жазғырған бір досқа,
Үндегенде не дейін мен құр босқа.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар