Өлең, жыр, ақындар

Жанып та жанып кетердей

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 651
Жанып та жанып кетердей,
Тірліктің құнын кем ұғып,
Дауға да кіріп бекер кей,
Жүрген бір шақта еліріп,
Еріп-ақ досқа өжет пе,
Қызып та кетіп бір қаным,
Шаужайдан алып, тежеп те,
Тоқтатып неге тұрмадың?
Тартуды қайда білмей де,
Басымды тауға, тасқа ұрып,
Кездеспей,
Күткен бір бейне,
Жанарымда да жас тұрып,
Жүрген бір шақта жалқы өтіп,
Жалығып қайсы даң-дұңнан,
Жұлдызым болып жарқ етіп,
Шықпадың неге алдымнан?
Жортуыл мінез кештетіп,
Тереземді де қақты арбап.
Еліре сүйіп, ес кетіп,
Егіле құшқан шақтарда-ақ,
Дауыл боп неге жетпедің.
Деміңнен ыстық есіп от,
Өртеп те неге өтпедің.
«Махаббат деген осы»!— деп.
Жанбадым ба, әлде жандым ба,
Шүкірлік айтып ақ таңға,
Оңаша,
Жасыл шалғынға,
Отау үй тігіп жатқанда,
Алай да түлей бұлт ұшқан,
Қарауытып барып көкте күн,
Жай болып тиіп бір тұстан,
Жайратып неге кетпедің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аршып

  • 0
  • 0

...аршып...
ашқан жоқ едім,
қарсыласқан жоқ едің.
Жағасы еді жайылмалы бұлақтың,

Толық

Балалық шақтай кешегі

  • 0
  • 0

Балалық шақтай кешегі
бұлдырап барып жоқ болған,
ол да бір ғажап кеш еді
жаныма өшпес от қонған.

Толық

Көсіліп те кете алмай

  • 0
  • 0

Көсіліп те кете алмай,
шешіліп те,
бағындырып қойған соң не шірікке,
жұрт тынышта,

Толық

Қарап көріңіз