Өлең, жыр, ақындар

Апыр-ай, ай мен күннің аманында

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 1032
Апыр-ай, ай мен күннің аманында,
алданып,
азып-тозып барамын ба,—
мұздайды жиі-жиі жүрек шіркін,
сыздайды бұрынғы орны жараның да.
Тіршілік бар ма мені шаршатпаған,
күніге қу жанымды қанша ақтарам,—
Толмай-ақ келе жатыр көңіл итің,
болмай-ақ бақ-дәреже,
мәнсапқа алаң.
Бүлініп,
баяғыдай гүл кешер ем,
бұл күнде кімге налып,
кімге сенем?,—
көңілдің қала-қала меселі іштен,
кетпеді кешегі ішкен мұң кеседен.
Осынша түңілдің деп ерте неге,
өзегім өз-өзінен өртене ме?—
Айналам алай-түлей борағандай,
отырам орана алмай көрпеме де.
Күніге күте-күте ерлік үнін,
көңілім бәріне де көнді бүгін,
Сен де бір шырылдамай,
демал, арым,
кім білсін,
не боларын ендігі күн!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тас мүсіннің түбінде

  • 0
  • 0

Батырға балап өткен есер ұлын,
Қанекең сойы еді ғой кешегінің,
не дер ем тұтқиылдан тілге келіп:
"Қарағым, қалайсыңдар?" — десе бүгін.

Толық

Өз биігің

  • 0
  • 0

Өрмеледік биікке,
Өрмеледік,
Биікке де бір шығып көрмек едік!
Шатқалдарда шайлығып,

Толық

Ежелгі өртім де сен

  • 0
  • 0

Ежелгі өртім де сен,
дертім де сен,
Дариға-ай,
болмады бір желпінбесем.

Толық

Қарап көріңіз