Өлең, жыр, ақындар

Апыр-ай, ай мен күннің аманында

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 1045
Апыр-ай, ай мен күннің аманында,
алданып,
азып-тозып барамын ба,—
мұздайды жиі-жиі жүрек шіркін,
сыздайды бұрынғы орны жараның да.
Тіршілік бар ма мені шаршатпаған,
күніге қу жанымды қанша ақтарам,—
Толмай-ақ келе жатыр көңіл итің,
болмай-ақ бақ-дәреже,
мәнсапқа алаң.
Бүлініп,
баяғыдай гүл кешер ем,
бұл күнде кімге налып,
кімге сенем?,—
көңілдің қала-қала меселі іштен,
кетпеді кешегі ішкен мұң кеседен.
Осынша түңілдің деп ерте неге,
өзегім өз-өзінен өртене ме?—
Айналам алай-түлей борағандай,
отырам орана алмай көрпеме де.
Күніге күте-күте ерлік үнін,
көңілім бәріне де көнді бүгін,
Сен де бір шырылдамай,
демал, арым,
кім білсін,
не боларын ендігі күн!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мына заман қай заман — түлкі заман

  • 0
  • 0

Мына заман қай заман — түлкі заман,
түлкіңіздің, тәңірі-ау, сұрқы жаман,
қысылмайды түктен де, кеміріп жеп,
өліктің де біткен бе ұртына жан?!

Толық

Қауіп-қатер

  • 0
  • 0

Алпыстан асып кеткен жас та қауіп,
аяғың астындағы тас та қауіп, —
соншама қауіп-қатер арасында
барады-ау қайран дүние бастан ауып...

Толық

Бабадан қалған сөз мәні кеміп

  • 0
  • 0

Бабадан қалған сөз мәні кеміп,
бозінген көңіл боздады делік, —
айғайға мұңы араласқан ой
қай-қайдағыны қозғады келіп...

Толық

Қарап көріңіз