Өлең, жыр, ақындар

Апыр-ай, ай мен күннің аманында

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 714
Апыр-ай, ай мен күннің аманында,
алданып,
азып-тозып барамын ба,—
мұздайды жиі-жиі жүрек шіркін,
сыздайды бұрынғы орны жараның да.
Тіршілік бар ма мені шаршатпаған,
күніге қу жанымды қанша ақтарам,—
Толмай-ақ келе жатыр көңіл итің,
болмай-ақ бақ-дәреже,
мәнсапқа алаң.
Бүлініп,
баяғыдай гүл кешер ем,
бұл күнде кімге налып,
кімге сенем?,—
көңілдің қала-қала меселі іштен,
кетпеді кешегі ішкен мұң кеседен.
Осынша түңілдің деп ерте неге,
өзегім өз-өзінен өртене ме?—
Айналам алай-түлей борағандай,
отырам орана алмай көрпеме де.
Күніге күте-күте ерлік үнін,
көңілім бәріне де көнді бүгін,
Сен де бір шырылдамай,
демал, арым,
кім білсін,
не боларын ендігі күн!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұқаметжан Қаратаев рухына

  • 0
  • 0

Асып-тасып, ақтарыла кемерден
Қызынғанын көре қойған жоқ ем мен.
Анық басып, ақырындап жүріп-ақ,
Жоғарырақ тұрушы еді көп елден.

Толық

Көңілдің көк дөненін шаптырғасын

  • 0
  • 0

Көңілдің көк дөненін шаптырғасын,
Жақтырсын қатын-бала,
жақтырмасын,
Алыстан асыға бір аңсай жетіп,

Толық

Менің де "у мен өртке" толды-ау ішім

  • 0
  • 0

Менің де "у мен өртке" толды-ау ішім,
Жетпейді әудем жерге зор дауысым,
Келіп ем достықты да қолдан иіп,
Көріп ем тон да киіп — тоңбау үшін.

Толық

Қарап көріңіз