Өлең, жыр, ақындар

Тек табиғат

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 451
Қарлығаштай талып ұшқан қауырсыным майысып,
Менмен бірге жылады тал қабырғасы қайысып.
Көл бетінде дірілдеді ай, дірілдеді жұлдыз да,
Таулар ғана тұрды мүлгіп, қалғандай түс шайысып.

Көңілімнің иірімін шым еткізіп шер тұнды.
Қалқалай ма қайың біткен тізіліп ап көркіңді.
Кешкі шапақ секілденіп екі бетім албырап,
Қайталадым оңашада саған берген сертімді.

Бірде алдан ұшқалақ жел бірде соқты бүйірден,
Ширатылды шыт көйлегім ұршықтай боп иірген.
Естіп тұрған жоқсың бірақ несін айтам тоңдым деп,
Еш сезбессің арласып жоқ болсам да құйынмен,
Тек табиғат тоғысады менің көңіл күйіммен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен ойлайсың

  • 0
  • 0

Маған сенің белгісіздеу кешірмең,
Бола тұра ұмытпадым несін мен?
Кетер едім баяғыда-ақ ұмытып,
Сен шығармай жүріп алдың есіңнен…

Толық

Боранда

  • 0
  • 0

Қатты соққан долы боран жүргізбей,
Тұр шаттықтың қақпасынан кіргізбей.
Қарсы қарап жүріп келем сонда да,
Қасіретімді еш пендеге білгізбей.

Толық

Кінә артарсың

  • 0
  • 0

Кінә артасың жаным–ау несін маған,
Жүріп келем өмірдің көшінде аман.
Мезгілдердің сыйы деп түсінемін,
Тағдырымды өзіңе қосылмаған.

Толық

Қарап көріңіз