Өлең, жыр, ақындар

Жыр дәптерім

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 307
Сенде жатыр өмірдің гүл көктемі,
Төрт шумаққа сиды да бір беттегі.
Саған бәрін ақтарып айтып алмай,
Көзімнен мұң көңілден кір кетпеді.

Қолым тисе өзіңді бассаламын,
Өлең туса тәуірлеу шаттанамын.
Саған айттым ең жақын сырларымды,
Қайда барсам қасымнан тастамадым.

Қайда барсам тастамай алып жүрдім,
Саған жақтым алауын жалын жырдың.
Жеткізбеген арманға жетемін деп,
Сені бұлдыр тұманға малындырдым.

Саған айттым сәуірдің ескен желін,
Саған мәлім басымнан кешкендерім.
Сен өзімді оқыттың қайта маған,
Сырласы болмай тұрып еш пенденің.

Барлық бетің жырыммен шимайланды,
Ертең қандай білмеймін силайды әнді.
Арман менен мендегі сағыныштар,
Сенің соңғы бетіңе сыймай қалды…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тек табиғат

  • 0
  • 0

Қарлығаштай талып ұшқан қауырсыным майысып,
Менмен бірге жылады тал қабырғасы қайысып.
Көл бетінде дірілдеді ай, дірілдеді жұлдыз да,
Таулар ғана тұрды мүлгіп, қалғандай түс шайысып.

Толық

Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан

  • 0
  • 0

Қыс пенен жаз, көктем, күз жиі алмасқан,
Сиғызып тұр қалайша қиялды аспан.
Жалғыздықтан көңілді құлазыған,
Күзге жаба салыппыз ұялмастан.

Толық

Табанымнан сыз өткен

  • 0
  • 0

Сықыр етті терезем,
Аяз өрнек салыпты.
Кеуіп бір кетті кенезем,
Соға алмай жүрек қалыпты.

Толық

Қарап көріңіз