Өлең, жыр, ақындар

Жыр дәптерім

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 434
Сенде жатыр өмірдің гүл көктемі,
Төрт шумаққа сиды да бір беттегі.
Саған бәрін ақтарып айтып алмай,
Көзімнен мұң көңілден кір кетпеді.

Қолым тисе өзіңді бассаламын,
Өлең туса тәуірлеу шаттанамын.
Саған айттым ең жақын сырларымды,
Қайда барсам қасымнан тастамадым.

Қайда барсам тастамай алып жүрдім,
Саған жақтым алауын жалын жырдың.
Жеткізбеген арманға жетемін деп,
Сені бұлдыр тұманға малындырдым.

Саған айттым сәуірдің ескен желін,
Саған мәлім басымнан кешкендерім.
Сен өзімді оқыттың қайта маған,
Сырласы болмай тұрып еш пенденің.

Барлық бетің жырыммен шимайланды,
Ертең қандай білмеймін силайды әнді.
Арман менен мендегі сағыныштар,
Сенің соңғы бетіңе сыймай қалды…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге аға жыладың

  • 0
  • 0

Неге аға жыладың жылатты кім,
Тауды теңіз басқандай бұлақты құм.
Сырлы ыдыстан мезгілсіз төгілмейтін,
Қағып кетті оқыстан сынапты кім?

Толық

Қазақтың қызы

  • 0
  • 0

Көзінше жұрттың қарамас телміріп жарға,
Сағынған шақта ес көрер жасанды елесін.
Сүйемін деген сөзін де айтады іштей,
Сағындым деген сөзі сол: - қашан келесің?

Толық

Қалжың

  • 0
  • 0

Сені кеттім сағынып (бірақ қалжың),
Ойлап жүрмін сабылып (бірақ қалжың)
Құс жастық қып қалжыңды жастанып ап,
Ептеп-ептеп ақырын сыр ақтардың.

Толық

Қарап көріңіз