Жалғыз сені сүйгенмін...

Жалғыз сені сүйгенмін...
Содан ернім күйіп қап,
Сезімімді қойдым мәңгі тұйықтап.
Тырнағыма татымайсың деді де,
Көшіп кетті, жүгін буып, жиып бақ.
Жалғыз сені сүйгенмін...
Содан түк жоқ есімде,
Уақыт кеш пе, бесін бе?
Тағдыр мені қағып қойып арқамнан,
Дайындауда, жалған ғұмыр кешуге.
Жалғыз сені сүйгенмін...
Балын жұттым күнәнің,
Түк естімей, бітіп қалды құлағым.
Әңгүдіктің күйін кешіп арылмас,
Мәңгіліктің құзына кеп құладым.
Жалғыз сені сүйгенмін...
Кеттім сосын... өртеніп,
Қыр астында жылап қалды еркелік.
Көңілімде күн тұтылды кейіннен,
Санам менің жазылмайтын дерт еміп.
Жалғыз сені сүйгенмін...
Тыңда мені, құлақ сап.
Содан бері мұңсыз өмір жырақ қап.
Сені құшқан сәтім менің – қас-қағым
Ғұмырымның мәні де осы – бір-ақ сәт!..

---