Өлең, жыр, ақындар

Әміріңе құлдық ұрдым

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 562
Әміріңе құлдық ұрдым, жұмса мені, ей, төрем,
Шөлден қазған шыңыраудай шымырлайды ой терең.
Қу медиен, құла дүзде қалғанымда қаңғырып,
Сөз киесі, өзің келіп құтқармасаң қайтер ем?
Тағдырымды, зар-мұңымды түсінетін сен ғана,
Саған ғана сыйынамын, сыйынғандай Аллаға.
Ей, жүрегім, тойып болған бақытқа да, сорға да,
Қасіреттің көз жасы боп ақ қағазға сорғала!
Не табамын сен болмасаң, айналамнан жұтаған,
Айырылды тозған торғай қорғалаған бұтадан.
Заман түрі жалаңдаған ақ балтаның жүзіндей,
Мың жылғы өскен бәйтеректі бір-ақ күнде бұтаған.
Дүниені дерт жайласа, жуыр маңда ем қонбас,
Көтеремге жүгін артқан көштің күні енді оңбас.
Қараңғыда тас маңдайын қайда ұрарын кім білсін,
Соқыр теке тәрізденіп қаңғалақтап қалған бас.
Сөз киесі, мүсіркей гөр, соңғы медет өзіңде,
Үзілмейтін қанат байла үлбіреген сезімге.
Адаспасын десең мені, жұлдызыңнан жарық төк,
Алақұйын ортасында аласұрған кезімде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындарға үндеу

  • 0
  • 0

Күңіренгендей қаралы қабыр басы,
Қасіреттің тамады ауыр жасы.
Қабырғасы қапастың бүлк етпейді,
Қайысады халықтың қабырғасы.

Толық

Төрттағандар

  • 0
  • 0

Торуда қауіп­-қатер, қырғын әлі,
Ойласаң жігеріңді құм қылады.
Шығады жеңнен кіріп балағыңнан,
Сумаңдап жауыздықтың сұр жыланы.

Толық

Қайғының түбі – қара су

  • 0
  • 0

Бауырым, келдің қырыққа,
Көнбейді уақыт құрыққа.
Көңілдің құсын шарықтат,
Көзіңнің алды тұнықта.

Толық

Қарап көріңіз