Өлең, жыр, ақындар

Уақыт-қонақ

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 534
Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!
Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.
Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, —
қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.
Қонақ емес, қырсық қой мынау нағыз,
бүйтіп келген қонаққа қуанбаңыз.
Қыл тұзағын шұбатып Уақыт кірді, —
бір теңеуім шыңғырып атып тұрды.
Қонақ емес, бір сойқан дүбір кепті,
тып-тыныш көкірегімді дірілдетті.
Жалаң қылыш суырып Уақыт кірді, —
бір сұлу ой селк етіп атып тұрды.
Қонақ емес, мынау бір ұры білем,
мен де қорқып алдында сүрініп ем,
жаздым деп ем не ісім, не тілімнен —
уақыт-ұстаз сипады кекілімнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы да, тағы да бір жыр бастайын

  • 0
  • 0

Тағы да, тағы да бір жыр бастайын,
Тыңдады, құрдас терек, сырлас қайың:
Өлең бар әр бұтақта жүз жапырақ,
Өмір бар жүз драма бір бас сайын.

Толық

Таулар мен төбелер

  • 0
  • 0

Таулар тұр асқақ,
Осынау дала, мына алап
Тұрғанда аман талай тауларды туар-ақ.
О, титтей менің төбешіктерім, не керек,

Толық

Шүкір, шүкір!

  • 0
  • 0

Мен бар екем,
Ояу екем бүгін де.
Шүкір, шүкір бүгін де естіп отырмын
Құстар даусын,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар