Өлең, жыр, ақындар

Уақыт-қонақ

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 388
Келді ме сыншыл қонақ Уақыт деген?!
Соны күтіп талайдан жатыпты өлең.
Қара дойыр сүйретіп Уақыт кірді, —
қорқып кетіп бір сөзім атып тұрды.
Қонақ емес, қырсық қой мынау нағыз,
бүйтіп келген қонаққа қуанбаңыз.
Қыл тұзағын шұбатып Уақыт кірді, —
бір теңеуім шыңғырып атып тұрды.
Қонақ емес, бір сойқан дүбір кепті,
тып-тыныш көкірегімді дірілдетті.
Жалаң қылыш суырып Уақыт кірді, —
бір сұлу ой селк етіп атып тұрды.
Қонақ емес, мынау бір ұры білем,
мен де қорқып алдында сүрініп ем,
жаздым деп ем не ісім, не тілімнен —
уақыт-ұстаз сипады кекілімнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз желкен жалтылдап...

  • 0
  • 0

Жапан түздің желін аңсап жан қызды, ал,
арман, үміт — бізді айдында алғызған.
Біз — флотпыз жекелерден құралған,
желкендерден:

Толық

Қару-жарақ хақында

  • 0
  • 0

Сенің, Уақыт, жөнің жоқ-ау тарылар,
өмір бай ғой,
өлімде де бәрі бар:
газ, электр...

Толық

Сыбыр

  • 0
  • 0

Сыңсып иіп бұйра алқап, бір ырғалып
сыбырлады,
біз дағы сыбырладық —
жақын келші.

Толық

Қарап көріңіз