Өлең, жыр, ақындар

Тау

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 624
Шамасы жоқ
Тастайтұғын қар-мұзын да аунатып,
Жылжи алмай қалыпты, әне, тау қатып.
Әлемдегі мықтылықтар не түрлі
алыс, суық көрінуде секілді,
Пайдасы жоқ, сұсы ғана сырт биік
Көкшиеді мұз-қабағын құрт түйіп.
Қыпыңдайды көк кірпігі шыршаның,
тауға еліктеп қалыпты, әне, бұлт та ұйып.
Ұлысың, тау!
Ал, не болды?
Табанында тұрса да
Құм тағдыры — өз тағдырың бір сана.
Қабақ қатып, қар мен мұзды құрсана,
атағаны үшін жұрттың ұлы деп
нең бар еді ызбарланып мұншама!
Мына тұлғаң — аятар, не мұңайтар,
тастың тегі — топырақ деп кім айтар...
Уа, ұйып қал, бұлақ, бір сәт ұйып қал,
жаралғаныңды ұмыт сен де сұйықтан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас...

  • 0
  • 0

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас,
амандасуға созған қолыңды ұстап «қош!» дедім.
Сөндіргенше үмітіңді сенің жас,
өзім неге сол арада өшпедім!..

Толық

Өткен күндер көп шытынып қабағым

  • 0
  • 0

Өткен күндер көп шытынып қабағым,
Маңдайыма түсті содан көп әжім...
Күнмен бірге көзімді ашам көру үшін
аспанның да қабағын

Толық

Құм елі

  • 0
  • 0

Адамы ояу,
Құм болатын ұйықтаушы,
Өрістес кеп малын түстеп үйренген
ең бір жақын көрші атанған үйлерден

Толық

Қарап көріңіз