Өлең, жыр, ақындар

Көкжиекке күн батты байып қарап

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 693
Көкжиекке күн батты байып қарап,
Алтын шашын аспанға шайып тарап.
Гүл көбелек ұша алмай жолда жатыр,
Жапырақтай дәрменсіз жайып қанат...
Қанаттары секілді күн жібегі,
Көбелекті кім ойлап, кім жүдеді?
Үсіп түскен суықтан, ұшып түскен
Жол үстінде жатқандай гүл жүрегі...
Қия алмастан көктем мен жазды мына,
Күзгі лептен косыппын саз жырыма.
Жерден де ауыр ой салған көбелегім,
Өкпелеген өмірдің аздығына...
Құшағына оранған дала күздің,
Өміріне өзек боп сан аңыздың.
Алып-ұшқан сезімі алдап кеткен
Жүрегі ме ең кешегі бала қыздың...
Бұдан әрі толғанып не демекпін,
Өміріңді қас қағым өлең еттім.
Қаталдығын уақыттың көтере алмай,
Желмен ұшып жер құшқан көбелек гүл.
Көбелек гүл көктемге көрік болған,
Сәттеріңді аяймын солып тоңған.
Әлде көріп тұрмын ба мен өзімнің
Жүрегімді жолыңда өліп қалған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ сүт

  • 1
  • 0

Ақ сүт, алғашқы мен емген,
Аналық аспанды көкірек.
Қан тамыр айналған денеден,
Ембеймін сәби боп екі рет...

Толық

Ақбоз атпен ойқастап

  • 0
  • 0

Ақбоз атпен ойқастап
Күншығыстан таң атты!
Шұғыласын семсер ғып
Түн пиғылды жайратты!

Толық

Бүгінімнен бұрын ойлап ертеңді

  • 0
  • 0

Бүгінімнен бұрын ойлап ертеңді,
Гүлім ерте көзін ашып, ерте өнді.
Бүршіктеген бір үмітім ақталмай,
Ішім менің өртенді ғой, өртенді...

Толық

Қарап көріңіз