Өлең, жыр, ақындар

Жарық дүние-ай!

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 601
Жарық дүние-ай!
Кешір мені, қадіріңді білмесем,
Өмір бердің, тірлік бердің гүлге сен.
Аспандағы күнім болып алдымнан,
Бір ашылған есігімді ілме сен.
Өзіңнің арқаң, үзілмес үміт, тірлігім,
Аманат етем, ақ таңға арман жыр гүлін.
Өмір көтерген осынау ұлы жер ана,
Қараторғайдың ұясына ұқсап тұр бүгін...
Қабылдап қатал уақыттың небір сынағын,
Жарық дүние өшірмей жағып шырағын.
Көк жүзінде келе жатыр күн көктеп,
Мейірім күткен жеріме төгіп шуағын.
Шайқай ма, деп, түн тыныштығын ұйыған,
Сескенем түрлі зұлымдықтардан зымиян.
Өмір бәйтерек, бұтағында тұрған жер атты –
Кетпесе екен өртеніп менің ұлы ұям.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала емізіп отыр ана

  • 0
  • 1

Бала емізіп отыр ана, ойын бөлмей басқа түк,
Бұл минуттан басқалардың көксегені бос бақыт.
Бала емізіп отыр ана, бір өмірді алға алып,
Мейірімі күн нұрындай махаббатқа жалғанып!

Толық

Қартайдым деп қайғырма, анам

  • 0
  • 0

Қартайдым деп қайғырма, анам,
Жаз күніне жай қарап.
Жыл қымтаған, ай ұрлаған
Жастығыңды – өткен сонау

Толық

Сұлу емеспін деп

  • 0
  • 0

Сұлу емеспін деп,
Бекерге шын тәңірге өкпелеппін.
Сұлулармен жүріппін теңескім кеп,
Алалығын сезсем де бетпе-беттің.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер