Өлең, жыр, ақындар

Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 717
Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп,
Аспан мен жер, біртұтас бір денедей.
Көк аспанға көп қарайсың жұлдыз деп,
Сол жұлдыздан туған қызды елемей.
Көзге ілмегін, махабатты мендегі,
Мезгіл демін сездірмеген кедейлік.
Бұл өмірге көзімді ашып келегелі,
Өзектіден көріп келем өгейлік.
Кімді күтем, елегізіп, елеңдеп,
Сүтке ұқсатам қылаулаған түн шығын.
Жамыралым, маңырадым емем деп,
Тас бауырдан қайтып, қатты тұмсығым.
Содан ба екен, тұяқтыдан жасқанам,
Тереземді терезеге еш теңемей.
Жердегілер бөледі ылғи, аспанның
Жалғызы деп ойлай ма екен мені өгей...
Ішке тартып, сыртқа тепкен өзің ең,
Үмітіңнен үрейленіп қорқасың.
Сезінген соң өгейлікті көз ілем,
Жалғыздықтың жастанып бір жартасын.
Табиғатпен туыстас бір денемін,
Су-сәулеге жүре алмаймын шөлдемей.
Жалғыз жұлдыз жарқырасын деп едім,
Қараған соң, жер де өгей, сен де өгей.
Жарқыраған күн емес қой ай теңі,
Ай жаңғырып, өзгеретін кез келер.
Жаратылыс жалғыз қалмай қайтеді,
Өгейлікпен қарап тұрса өзгелер.
Болмысты сол, жүректегі көз көрер.
Мінезі бар әрбір күнмен әр айдың,
Неге өмірден бекер кетем, бекер кеп,
Мен аспанның жұлдызына қараймын,
Жетімсіреп қарап тұр ма екен деп...
Танымасам, кімдер мені танымақ,
Жел көтеріп теңіздің ақ көбігін.
Жұлдызды аспан бауырына жамырап,
Шапқылаған жетім қозы-ау көңілім.
Енесіз бір қозыдаймын, аш қалған,
Мазаны алып, маңыраған өлеңі.
Мейірімге шөлдегенде, аспаннан –
Сүт сәулелі жұлдызды емгім келеді...

Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп,
Аспан мен жер, біртұтас бір денедей.
Көк аспанға көп қарайсың жұлдыз деп,
Сол жұлдыздан туған қызды елемей.
Көзге ілмегін, махабатты мендегі,
Мезгіл демін сездірмеген кедейлік.
Бұл өмірге көзімді ашып келегелі,
Өзектіден көріп келем өгейлік.
Кімді күтем, елегізіп, елеңдеп,
Сүтке ұқсатам қылаулаған түн шығын.
Жамыралым, маңырадым емем деп,
Тас бауырдан қайтып, қатты тұмсығым.
Содан ба екен, тұяқтыдан жасқанам,
Тереземді терезеге еш теңемей.
Жердегілер бөледі ылғи, аспанның
Жалғызы деп ойлай ма екен мені өгей...
Ішке тартып, сыртқа тепкен өзің ең,
Үмітіңнен үрейленіп қорқасың.
Сезінген соң өгейлікті көз ілем,
Жалғыздықтың жастанып бір жартасын.
Табиғатпен туыстас бір денемін,
Су-сәулеге жүре алмаймын шөлдемей.
Жалғыз жұлдыз жарқырасын деп едім,
Қараған соң, жер де өгей, сен де өгей.
Жарқыраған күн емес қой ай теңі,
Ай жаңғырып, өзгеретін кез келер.
Жаратылыс жалғыз қалмай қайтеді,
Өгейлікпен қарап тұрса өзгелер.
Болмысты сол, жүректегі көз көрер.
Мінезі бар әрбір күнмен әр айдың,
Неге өмірден бекер кетем, бекер кеп,
Мен аспанның жұлдызына қараймын,
Жетімсіреп қарап тұр ма екен деп...
Танымасам, кімдер мені танымақ,
Жел көтеріп теңіздің ақ көбігін.
Жұлдызды аспан бауырына жамырап,
Шапқылаған жетім қозы-ау көңілім.
Енесіз бір қозыдаймын, аш қалған,
Мазаны алып, маңыраған өлеңі.
Мейірімге шөлдегенде, аспаннан –
Сүт сәулелі жұлдызды емгім келеді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыздай қара түнді жарып жансам

  • 0
  • 0

Жұлдыздай қара түнді жарып жансам,
Ақылдың қуатымен қарулансам.
Тізеңе отырғызып сүйгеніңде,
Дертіне жүрегіңнің дару болсам.

Толық

Кім келіп, кім кетпеген өмірге бұл

  • 0
  • 0

Кім келіп, кім кетпеген өмірге бұл,
Өмірде кір шалмасын көңіл көгін.
Кептіріп гүлге тамған көз жасымды,
Алдымнан ессін жібек коңыр желім.

Толық

Жер лайсаң...

  • 0
  • 0

Жер лайсаң...
Күткендей әлдекімді – көңіл май шам.
Түнімен жел ұйытқып, қар жауғандай,
Бәрі маған сый болып арналғандай.

Толық

Қарап көріңіз