Өлең, жыр, ақындар

Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 611
Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп,
Аспан мен жер, біртұтас бір денедей.
Көк аспанға көп қарайсың жұлдыз деп,
Сол жұлдыздан туған қызды елемей.
Көзге ілмегін, махабатты мендегі,
Мезгіл демін сездірмеген кедейлік.
Бұл өмірге көзімді ашып келегелі,
Өзектіден көріп келем өгейлік.
Кімді күтем, елегізіп, елеңдеп,
Сүтке ұқсатам қылаулаған түн шығын.
Жамыралым, маңырадым емем деп,
Тас бауырдан қайтып, қатты тұмсығым.
Содан ба екен, тұяқтыдан жасқанам,
Тереземді терезеге еш теңемей.
Жердегілер бөледі ылғи, аспанның
Жалғызы деп ойлай ма екен мені өгей...
Ішке тартып, сыртқа тепкен өзің ең,
Үмітіңнен үрейленіп қорқасың.
Сезінген соң өгейлікті көз ілем,
Жалғыздықтың жастанып бір жартасын.
Табиғатпен туыстас бір денемін,
Су-сәулеге жүре алмаймын шөлдемей.
Жалғыз жұлдыз жарқырасын деп едім,
Қараған соң, жер де өгей, сен де өгей.
Жарқыраған күн емес қой ай теңі,
Ай жаңғырып, өзгеретін кез келер.
Жаратылыс жалғыз қалмай қайтеді,
Өгейлікпен қарап тұрса өзгелер.
Болмысты сол, жүректегі көз көрер.
Мінезі бар әрбір күнмен әр айдың,
Неге өмірден бекер кетем, бекер кеп,
Мен аспанның жұлдызына қараймын,
Жетімсіреп қарап тұр ма екен деп...
Танымасам, кімдер мені танымақ,
Жел көтеріп теңіздің ақ көбігін.
Жұлдызды аспан бауырына жамырап,
Шапқылаған жетім қозы-ау көңілім.
Енесіз бір қозыдаймын, аш қалған,
Мазаны алып, маңыраған өлеңі.
Мейірімге шөлдегенде, аспаннан –
Сүт сәулелі жұлдызды емгім келеді...

Біле алмадым, жүргеніңді кімді іздеп,
Аспан мен жер, біртұтас бір денедей.
Көк аспанға көп қарайсың жұлдыз деп,
Сол жұлдыздан туған қызды елемей.
Көзге ілмегін, махабатты мендегі,
Мезгіл демін сездірмеген кедейлік.
Бұл өмірге көзімді ашып келегелі,
Өзектіден көріп келем өгейлік.
Кімді күтем, елегізіп, елеңдеп,
Сүтке ұқсатам қылаулаған түн шығын.
Жамыралым, маңырадым емем деп,
Тас бауырдан қайтып, қатты тұмсығым.
Содан ба екен, тұяқтыдан жасқанам,
Тереземді терезеге еш теңемей.
Жердегілер бөледі ылғи, аспанның
Жалғызы деп ойлай ма екен мені өгей...
Ішке тартып, сыртқа тепкен өзің ең,
Үмітіңнен үрейленіп қорқасың.
Сезінген соң өгейлікті көз ілем,
Жалғыздықтың жастанып бір жартасын.
Табиғатпен туыстас бір денемін,
Су-сәулеге жүре алмаймын шөлдемей.
Жалғыз жұлдыз жарқырасын деп едім,
Қараған соң, жер де өгей, сен де өгей.
Жарқыраған күн емес қой ай теңі,
Ай жаңғырып, өзгеретін кез келер.
Жаратылыс жалғыз қалмай қайтеді,
Өгейлікпен қарап тұрса өзгелер.
Болмысты сол, жүректегі көз көрер.
Мінезі бар әрбір күнмен әр айдың,
Неге өмірден бекер кетем, бекер кеп,
Мен аспанның жұлдызына қараймын,
Жетімсіреп қарап тұр ма екен деп...
Танымасам, кімдер мені танымақ,
Жел көтеріп теңіздің ақ көбігін.
Жұлдызды аспан бауырына жамырап,
Шапқылаған жетім қозы-ау көңілім.
Енесіз бір қозыдаймын, аш қалған,
Мазаны алып, маңыраған өлеңі.
Мейірімге шөлдегенде, аспаннан –
Сүт сәулелі жұлдызды емгім келеді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өрісім кең, өзгеден өрем бөлек

  • 0
  • 0

Өрісім кең, өзгеден өрем бөлек,
Тіл қатпаймын, естімес кереңге кеп.
Көре алмаған өңімде жақсылықты
Көп ұйықтадым, түсімде көрем бе деп.

Толық

Ай көзінен қарашы, жас тамады

  • 0
  • 0

Ай көзінен қарашы, жас тамады,
Адамзатқа құпия аспан әлі.
Менің көңіл күйімді, тағдырымды,
Планеталар одағы басқарады.

Толық

Үш бала

  • 0
  • 0

Той-тойлаған... жоқ-барды елеместен,
Ұйып тұрған айрандай ел емес пе ем.
Бөлем деме, қазақты “жүзге” бөліп,
Үш баласы ол, бір үйдің ерегескен...

Толық

Қарап көріңіз