Өлең, жыр, ақындар

Қылығына сырттай налып

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 314
Қылығына сырттай налып,
«Сұлуыңа» сене көрме.
Аймалар ма ем, бұлтқа айналып,
Шыңға айналсаң сен егерде.
Сенсіз тар ғой аспан маған,
Аспан ашқын осы жерден.
Гүл болсам, жат басқа ауладан,
Аулаңа әкеп көшірер ме ең?
Шалдықтым ғой «дертке» ойланбай,
Нені ойлағын...
кешірем мен.
Тұрған кезде өртке айналмай,
Шоқты іштегі өшірер ме ең?
Жел соқса, бас иетін шынар,
Кім білген, үміт алдайтынын.
Қаиетті қасіретім шығар,
Сені ұмыта алмайтыным...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еліктерім

  • 0
  • 0

Ләззат пенен
Ләзизам қос елігім,
Көзден ұшар бір кезде осы өмірің.
Ойнақтап сендер тату ойнасын деп,

Толық

Мәңгілік жайлы жыр

  • 0
  • 0

Ақын деген ақының жалған ақын,
Атын айтпа, даңқымен жер жаратын.
Көп шығарып не керек, от шығарған, –
Бір өлеңі болмаса таңданатын.

Толық

Қанатсыз қалсам...

  • 0
  • 0

Таулардан құлағанда ағарып таң,
Күйімді қабағымнан қарап ұққан.
Қайда жүр, бала кезгі құбыларым,
Арқалап өткізетін мені арықтан.

Толық

Қарап көріңіз