Өлең, жыр, ақындар

Маған арнап

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 348
Маған арнап
әкелші даладан гүл,
Исі бар онда күн мен жан анамның.
Самал есіп жанымның сарайында,
Кеудем кеңіп керемет дем алармын...
Талғам және жүректің оты барда,
Асыл сезім жасыр ма, тотығар ма.
Көшелерден, қолдардан, базарлардан,
Өтінемін маған гүл сатып алма!
Жаны емес пе балауса сезім жырдың,
Сұлулыққа келмейді көз ілдіргім.
Ұнатамын жел қаққан дала гүлін,
Далада өскен өйткені өзім – гүлмін.
Қызығы бар, гүлі бар, қызы бардың,
Қызы барға керемет қызығармын.
Сонша гүлдің ішінен сен де мені,
Өз қолыңмен даладан үзіп алдың...
Алдында білгір менен білектінің,
Қылығымды өзгеше жыр ет, күнім.
Маған арнап қолдан гүл сатып алма,
Сатылмайды өйткені жүрек гүлің!
Маған арнап әкелсең даладан гүл –
Соны алармын,
исі бар жан анамның.
Төгілердей бір нәзік гүл ернімнен,
Гүл шағыма қайтадан оралармын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іле бойында

  • 0
  • 0

Су бетінде күміс сәуле сырғанап,
Ай жанары маңдайынан бір қарап,
Бара жатыр сылқ-сылқ күліп қыз толқып,
Көкшіл шәйі орамалын бұлғалап.

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Өз кірпішін өмірге әркім қалайды,
Қалағандар... жерде қалтылдамайды.
Ақын деген – отты жасын, найзағай,
Ал, найзағай күнде жарқылдамайды...

Толық

Жер

  • 0
  • 0

Мен алғаш келгенде өмірге,
Жер-ана алыпты көтеріп.
Қалықтап бір бұлт көгімде,
Өтіпті күрсіне жөтеліп.

Толық

Қарап көріңіз