Өлең, жыр, ақындар

Маған арнап

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 367
Маған арнап
әкелші даладан гүл,
Исі бар онда күн мен жан анамның.
Самал есіп жанымның сарайында,
Кеудем кеңіп керемет дем алармын...
Талғам және жүректің оты барда,
Асыл сезім жасыр ма, тотығар ма.
Көшелерден, қолдардан, базарлардан,
Өтінемін маған гүл сатып алма!
Жаны емес пе балауса сезім жырдың,
Сұлулыққа келмейді көз ілдіргім.
Ұнатамын жел қаққан дала гүлін,
Далада өскен өйткені өзім – гүлмін.
Қызығы бар, гүлі бар, қызы бардың,
Қызы барға керемет қызығармын.
Сонша гүлдің ішінен сен де мені,
Өз қолыңмен даладан үзіп алдың...
Алдында білгір менен білектінің,
Қылығымды өзгеше жыр ет, күнім.
Маған арнап қолдан гүл сатып алма,
Сатылмайды өйткені жүрек гүлің!
Маған арнап әкелсең даладан гүл –
Соны алармын,
исі бар жан анамның.
Төгілердей бір нәзік гүл ернімнен,
Гүл шағыма қайтадан оралармын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білмеймін, жүргендеймін аңсап нені

  • 0
  • 0

Білмеймін, жүргендеймін аңсап нені,
Айналам ұйықтатпайды ән сап тегі.
Тізілген өлең жолы солдаттардай,
Мазалап «тұр-тұрлайды», қоршап мені.

Толық

Армандылар өткен екен аһ ұрып

  • 0
  • 0

Армандылар өткен екен аһ ұрып,
Кеудесінен қайғы көлін сапырып.
Кейінгілер есіне ала жүрсін деп,
Өздерін де тас қып кеткен қатырып.

Толық

Мінезіңді құбылған пенде білмей

  • 0
  • 0

Мінезіңді құбылған пенде білмей,
Көңілің құм даланың шөлдеріндей.
Айтшы, жаным, көшеден көп ішінен
Күрсіндің бе, көзіңе мен көрінбей...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар