Өлең, жыр, ақындар

Үнсіздіктің бөлмесі тымсырайды

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 368
Үнсіздіктің бөлмесі тымсырайды,
Күлімдеген, өйткені, күн сұрайды.
Кібіртіктеп көлеңке кідіріп тұр,
Келе жатқан секілді жыл шырайлы.
Өзендердің өксіді арыны аққан,
Ақтара алмай тұрғанда барын ақ таң.
Сағынышым үзіліп естіледі
Жапырағы қалқыған сары бақтан.
Күркіреген көктемім қайда екен деп,
Кеуделерге қонақтап ай мекендеп,
Жайдарман күн дидарын жылытады
Тырналарым қанатын жайды екен деп.
Жүрегімде жылтырап жарық айна,
Шағылысып қалады барып айға.
Жадау бақтан жүрегі ән сұраған
Жапырағы жанымның жамырай ма?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тербетіп, тебірентіп мұң ырғағы

  • 0
  • 0

Тербетіп, тебірентіп мұң ырғағы,
Жайнаған жастығымды күн ұрлады.
Жұпарын сарайыма себеледі
Айналып жылдарымның жұмыр бағы.

Толық

Бүршіктер сынды күтпеген жерден көктеген

  • 0
  • 0

Бүршіктер сынды күтпеген жерден көктеген,
Шықты да бұлттан, аппақ ай жүзді көкпенен.
Арман бар менде толықсып туған ай сынды,
Ұшсам да оған, созсам да қолым жетпеген.

Толық

Көктем, көктем, көктем деумен тұр әлем

  • 0
  • 0

Көктем, көктем, көктем деумен тұр әлем,
Жаздым мен де көктем жайлы бір өлең.
Сулар ақсын сыңғыр қағып жылғамен,
Қызғалдақтар қаулап өссін нұрамен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер