Өлең, жыр, ақындар

Ертегі көл

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 613
Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Ыстығыма күйді, жусан,
Жырым самал боп, өпті, даланы,
Жүрек нөсерімен жусам,
Тазалап, қаланы!

Сыйына риза боп, мәңгі,
Жаббарға жыр арнадым,
Тосын келген жұмбақ таңды
Күтіп алу – арманым!

Күннің алауындай жырым,
Шоғын шашады, әлемге!
Ертегі көлге мөлтілдей бүгін,
Аққуымды алып келемін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл жүрек

  • 0
  • 0

Мені де демейтін жандар бар екен,
Рухани жанның мұңы – зор екен!
Мына – ойсыздау дүниеде
Адамға керегі – ар екен!

Толық

Ғажайып нұрға шомылдым

  • 0
  • 0

Көгілдір дүниенің ішінде
Көгілдір боп жүрдім, түсімде.
Көк жақты ұнатқаным үшін бе,
Ғажайып, нұрға шомылдым.

Толық

Ұрпағың тұр, алдыңда

  • 0
  • 0

Яссауи бабам, сенің Иеме ессіздігіңнен
Есі ауып қалды, даланың.
Көбелектей көзсіз жырыммен
Жаңбырдың суретін саламын!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар