Өлең, жыр, ақындар

Ертегі көл

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 605
Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Ыстығыма күйді, жусан,
Жырым самал боп, өпті, даланы,
Жүрек нөсерімен жусам,
Тазалап, қаланы!

Сыйына риза боп, мәңгі,
Жаббарға жыр арнадым,
Тосын келген жұмбақ таңды
Күтіп алу – арманым!

Күннің алауындай жырым,
Шоғын шашады, әлемге!
Ертегі көлге мөлтілдей бүгін,
Аққуымды алып келемін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біреуге

  • 0
  • 0

Пасықтықтан бүріскен жүрегіңе
Гүл тағып қояйыншы, бәлкім, ашылар!
Ашылған жүрек – жылайды, күледі де.
Сөзімде – көңілдің жасы бар...

Толық

Інжу-жыр

  • 0
  • 0

Жасыл жапырақтар,
Жылап болдың ба?
Мөп-мөлдір шыққа
Ұнап қалдың ба?

Толық

Жанымның мозайкасы

  • 0
  • 0

Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де

Толық

Қарап көріңіз