Өлең, жыр, ақындар

Алтын аспан

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 475
Бір орманды жұтып ап,
Теңселеді, жыр-жапырақ ішімде.
Түн пердесін тұтып ап,
Рухым құбылады, тауыс түсінде!

Тау көтерген басым-ай,
Жасылымнан жүректерге гүл егіп.
Күн өтеді, осылай,
Науқасымнан бір тіріліп, бір өліп...

Толқынымнан шайқатылып, жер жасыл,
Жан-гүлімнен сыңсып кетсе, жақын бақ.
Даусым түнді жарғасын,
Күн шықты да тұрып алды, лапылдап.

Сөніп болғам! Енді Күнмін, мәңігілік!
Азабымнан алтын аспан жасағам!
Көк төсінде жырым тұрар, жаңғырып,
Иманымнан ескерткіш қып, қашаған!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнім – тек нұр

  • 0
  • 0

Жаздың Моцартымын – әуенін жазған,
Гүлдің бояын ап, өлеңім қалған!
Қызғалдақты өлкемде – Күнім жанған,
Күлімдеп тұр!

Толық

Дидарыңды аңсасам

  • 0
  • 0

Мөлтілдеген көзем халін сұраған жан бар ма екен?
Өксіп аққан өзен зарын сұраған жан бар ма екен?
Аңыраса, саз-ән, сарын – жылаған жан бар ма екен,
Дидарыңды аңсасам!

Толық

Көркемсің Ием

  • 0
  • 0

Көркемсің, Ием, көркемнен,
Нұр жұтып алдым, өлкеңнен.
Қара пиғылдар – қарғадай
Күн-сезіміме өртенген!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер