Өлең, жыр, ақындар

Алтын аспан

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 627
Бір орманды жұтып ап,
Теңселеді, жыр-жапырақ ішімде.
Түн пердесін тұтып ап,
Рухым құбылады, тауыс түсінде!

Тау көтерген басым-ай,
Жасылымнан жүректерге гүл егіп.
Күн өтеді, осылай,
Науқасымнан бір тіріліп, бір өліп...

Толқынымнан шайқатылып, жер жасыл,
Жан-гүлімнен сыңсып кетсе, жақын бақ.
Даусым түнді жарғасын,
Күн шықты да тұрып алды, лапылдап.

Сөніп болғам! Енді Күнмін, мәңігілік!
Азабымнан алтын аспан жасағам!
Көк төсінде жырым тұрар, жаңғырып,
Иманымнан ескерткіш қып, қашаған!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуаныш жасы

  • 0
  • 0

Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Толық

Бұл – сұлу муза

  • 0
  • 0

Жанның күлкісі – сыңғыры қандай!
Сыйқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Бұл – сұлу муза!

Толық

Мәңгі екен

  • 0
  • 0

Шарабыңды өксіп, сіміріп алып,
Аспанда нота жазып жатырмын!
Ғарыш тірлігіне үңіліп алып,
Дүниеден тірідей озып жатырмын!

Толық

Қарап көріңіз