Өлең, жыр, ақындар

Жанымның мозайкасы

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 430
Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де
Жанымның мозайкасы.

Жүрегімде бал-шарап, өлең тұнып,
Алдарыңа, ағайын келем, күліп.
Құлпырған, қызғалдақты белең тұнып,
Жанымның мозайкасы.

Шығын шашып, шаттықтың, жүректерге
Нұрым шашып, өтейін, бұл өткелге.
Айналамды хош қылып, гүл еткенде
Жанымның мозайкасы.

Өксігенді жұбатып, емдеп берер,
Рахман-жырым тылсымнан сел боп келер.
Бесігін әлемнің тербеп берер,
Жанымның мозайкасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтын аспан

  • 0
  • 0

Бір орманды жұтып ап,
Теңселеді, жыр-жапырақ ішімде.
Түн пердесін тұтып ап,
Рухым құбылады, тауыс түсінде!

Толық

Қызыл ішік киген дүние-ай

  • 0
  • 0

Рухың – бұл дүниеде бәрібір жалғыз, жетім-ді,
Жаны жұтаңдар – қансорғыш, кене секілді!
Арыстан – үнсіз, түлкінің сөзі өтімді,
Қызыл ішік киген дүние-ай!

Толық

Періште қанатынан

  • 0
  • 0

Періштенің қанатынан қауырсын алып,
Жыр жаздым – мөп-мөлдір!
Нұрыма ғұсыл ап, тауым қуанып,
Гүл қылып, қаулатты, қайғысын шеккен жыр!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер