Өлең, жыр, ақындар

Жанымның мозайкасы

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 419
Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де
Жанымның мозайкасы.

Жүрегімде бал-шарап, өлең тұнып,
Алдарыңа, ағайын келем, күліп.
Құлпырған, қызғалдақты белең тұнып,
Жанымның мозайкасы.

Шығын шашып, шаттықтың, жүректерге
Нұрым шашып, өтейін, бұл өткелге.
Айналамды хош қылып, гүл еткенде
Жанымның мозайкасы.

Өксігенді жұбатып, емдеп берер,
Рахман-жырым тылсымнан сел боп келер.
Бесігін әлемнің тербеп берер,
Жанымның мозайкасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біреуге

  • 0
  • 0

Пасықтықтан бүріскен жүрегіңе
Гүл тағып қояйыншы, бәлкім, ашылар!
Ашылған жүрек – жылайды, күледі де.
Сөзімде – көңілдің жасы бар...

Толық

Бұл – сұлу муза

  • 0
  • 0

Жанның күлкісі – сыңғыры қандай!
Сыйқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Бұл – сұлу муза!

Толық

Қуаныш жасы

  • 0
  • 0

Күз жапырағымен дос болып жүрдім, үзіліп,
Ауада бірге сенделіп.
Ұшу бақытыма тау да тұрды, қызығып,
Самалыма емделіп.

Толық

Қарап көріңіз