Өлең, жыр, ақындар

Жанымның мозайкасы

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 504
Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де
Жанымның мозайкасы.

Жүрегімде бал-шарап, өлең тұнып,
Алдарыңа, ағайын келем, күліп.
Құлпырған, қызғалдақты белең тұнып,
Жанымның мозайкасы.

Шығын шашып, шаттықтың, жүректерге
Нұрым шашып, өтейін, бұл өткелге.
Айналамды хош қылып, гүл еткенде
Жанымның мозайкасы.

Өксігенді жұбатып, емдеп берер,
Рахман-жырым тылсымнан сел боп келер.
Бесігін әлемнің тербеп берер,
Жанымның мозайкасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойлан, қазақ

  • 0
  • 0

Даланың гүлін салдым, жырымда бұл,
Ояныңдар-, деп, қағар, құлың дабыл!
Алапат оятушы – топан келер,
Құтқаратын, солардан, - Күнім жағыл!

Толық

Біреуге

  • 0
  • 0

Пасықтықтан бүріскен жүрегіңе
Гүл тағып қояйыншы, бәлкім, ашылар!
Ашылған жүрек – жылайды, күледі де.
Сөзімде – көңілдің жасы бар...

Толық

Ризалық туын көтерейік

  • 0
  • 0

Жаңбыр-досымның жанға сыйлаған көлін көр,
Сексен мұхитты шайқайтын Рухтың елін көр!
Бақытсыздықтың жаназасына келіңдер,
Ризалық туын көтерейік!

Толық

Қарап көріңіз