Өлең, жыр, ақындар

Жанымның мозайкасы

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 564
Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де
Жанымның мозайкасы.

Жүрегімде бал-шарап, өлең тұнып,
Алдарыңа, ағайын келем, күліп.
Құлпырған, қызғалдақты белең тұнып,
Жанымның мозайкасы.

Шығын шашып, шаттықтың, жүректерге
Нұрым шашып, өтейін, бұл өткелге.
Айналамды хош қылып, гүл еткенде
Жанымның мозайкасы.

Өксігенді жұбатып, емдеп берер,
Рахман-жырым тылсымнан сел боп келер.
Бесігін әлемнің тербеп берер,
Жанымның мозайкасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы оянды бір көктем

  • 0
  • 0

Алау таң мен өзеннің – күтіп алдым, күлкісін,
Жүз құбылған, салайын, - тоты жырдың түр-түсін!
Жадыратып, жандарды – самалым кеп, жұлқысын,
Тағы оянды, бір көктем!

Толық

Жаратқанды пәктеп тұр

  • 0
  • 0

Жәннәт күлкі – мендегі, гүл жихазын құрғамын,
Шашбауында көктемнің – сыңғырлаған сырға-күн!
Алау түске шомылған – ымырттағы жырларым,
Жаратқанды пәктеп тұр!

Толық

Періште қанатынан

  • 0
  • 0

Періштенің қанатынан қауырсын алып,
Жыр жаздым – мөп-мөлдір!
Нұрыма ғұсыл ап, тауым қуанып,
Гүл қылып, қаулатты, қайғысын шеккен жыр!

Толық

Қарап көріңіз