Өлең, жыр, ақындар

Біреуге

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 369
Пасықтықтан бүріскен жүрегіңе
Гүл тағып қояйыншы, бәлкім, ашылар!
Ашылған жүрек – жылайды, күледі де.
Сөзімде – көңілдің жасы бар...

Пенделіктің пердесі жыртылғанда
Бейнең анық көрінер – ақтық бейне...
Қастандығың – жасаған, сыртымнан да
Кетеді, күнәмнан пәк қып, кейде!!!

Сауабыңнан айырар, қызғанышың,
Нәпсің – дұшпан, өзіңе зиян етпе!
Күйе-күйе, жарылды, тұздан ішің,
Хақымды әперер, Ием, қияметте!
Мен, бірақ, сені аяймын!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббатың мақамы мың хикметтен тұрады

  • 0
  • 0

Сағыныштың сазынан жүрек-құмыра сыңғырлар,
Тұңғиық сол тылсымның сырын айтса, бұл Гүлнәр.
Көзден жасын төгеді, аңыратып, бұлбұлдар,
Махаббатттың мақамы – мың хикметтен тұрады!

Толық

Ертегі көл

  • 0
  • 0

Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Толық

Көзімнен тамшылап жатыр

  • 0
  • 0

Тастың үстінде – мүк қалашығы
Сыртына күліп, шыққан асылы!
Інжуге толып, шық қарашығы
Көзімнен тамшылап жатыр.

Толық

Қарап көріңіз