Өлең, жыр, ақындар

Біреуге

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 294
Пасықтықтан бүріскен жүрегіңе
Гүл тағып қояйыншы, бәлкім, ашылар!
Ашылған жүрек – жылайды, күледі де.
Сөзімде – көңілдің жасы бар...

Пенделіктің пердесі жыртылғанда
Бейнең анық көрінер – ақтық бейне...
Қастандығың – жасаған, сыртымнан да
Кетеді, күнәмнан пәк қып, кейде!!!

Сауабыңнан айырар, қызғанышың,
Нәпсің – дұшпан, өзіңе зиян етпе!
Күйе-күйе, жарылды, тұздан ішің,
Хақымды әперер, Ием, қияметте!
Мен, бірақ, сені аяймын!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мың гүлді құшақтап тұрмын

  • 0
  • 0

Жанымда жарқырап өлең
Мен оны халқыма берем.
Жұпары – аңқыған ерен,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!

Толық

Ғасыр мұқабасындағы жырым

  • 0
  • 0

Рухани әлемнің гүлін дәптеріме ектім,
Бұл дүниелік зар өшсін, - деп.
Шерім – мың домбыра еді, төктім,
Ойлылар кешсін, - деп.

Толық

Алтын аспан

  • 0
  • 0

Бір орманды жұтып ап,
Теңселеді, жыр-жапырақ ішімде.
Түн пердесін тұтып ап,
Рухым құбылады, тауыс түсінде!

Толық

Қарап көріңіз