Өлең, жыр, ақындар

Біреуге

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 451
Пасықтықтан бүріскен жүрегіңе
Гүл тағып қояйыншы, бәлкім, ашылар!
Ашылған жүрек – жылайды, күледі де.
Сөзімде – көңілдің жасы бар...

Пенделіктің пердесі жыртылғанда
Бейнең анық көрінер – ақтық бейне...
Қастандығың – жасаған, сыртымнан да
Кетеді, күнәмнан пәк қып, кейде!!!

Сауабыңнан айырар, қызғанышың,
Нәпсің – дұшпан, өзіңе зиян етпе!
Күйе-күйе, жарылды, тұздан ішің,
Хақымды әперер, Ием, қияметте!
Мен, бірақ, сені аяймын!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аққуың болдым

  • 0
  • 0

Жүрекке үкі қадап қойғансың,
Нұрыңмен мені орап қойғансың!
Аспанға содан, қанат жайғам, шын,
Сұлу көлдегі аққуың болдым.

Толық

Көзімнен тамшылап жатыр

  • 0
  • 0

Тастың үстінде – мүк қалашығы
Сыртына күліп, шыққан асылы!
Інжуге толып, шық қарашығы
Көзімнен тамшылап жатыр.

Толық

Жанымның мозайкасы

  • 0
  • 0

Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де

Толық

Қарап көріңіз