Өлең, жыр, ақындар

Біреуге

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 227
Пасықтықтан бүріскен жүрегіңе
Гүл тағып қояйыншы, бәлкім, ашылар!
Ашылған жүрек – жылайды, күледі де.
Сөзімде – көңілдің жасы бар...

Пенделіктің пердесі жыртылғанда
Бейнең анық көрінер – ақтық бейне...
Қастандығың – жасаған, сыртымнан да
Кетеді, күнәмнан пәк қып, кейде!!!

Сауабыңнан айырар, қызғанышың,
Нәпсің – дұшпан, өзіңе зиян етпе!
Күйе-күйе, жарылды, тұздан ішің,
Хақымды әперер, Ием, қияметте!
Мен, бірақ, сені аяймын!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғашықтардың мекеніне қарай

  • 0
  • 0

Самал жүгірді – гүлдерден гүлге,
Өртеніп алып, сіздегі Күнге!
Өзімді тастап, кеткенмін, мүлде,
Ғашықтардың мекеніне қарай!

Толық

Ұрпағың тұр, алдыңда

  • 0
  • 0

Яссауи бабам, сенің Иеме ессіздігіңнен
Есі ауып қалды, даланың.
Көбелектей көзсіз жырыммен
Жаңбырдың суретін саламын!

Толық

Гүл жүрек

  • 0
  • 0

Мені де демейтін жандар бар екен,
Рухани жанның мұңы – зор екен!
Мына – ойсыздау дүниеде
Адамға керегі – ар екен!

Толық

Қарап көріңіз