Өлең, жыр, ақындар

Даңқ

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 741
Құмарттым даңққа мен неге?
Береке бермес ол елге.
Сыймайды жаным кеудеме,
Толсам деп барша кемелге.
Ертеңгі күнім неғайбыл,
Талықсып жаным мен дейді.
Қырсығып дүние талай кіл
Еркіме менің көнбейді.
Айтарын ащы азаптың
Жамағат сеніп құп алса,
Пейіш пен олар дозақтың
Үнінің парқын ұға алса;
Есесі есіл еңбектің
Қалмасын білсем өсекке;
Тәрк етіп сотын жер-көктің,
Жатар ем тыныш төсекте.
Күдіктің бірақ мендегі
Сырына жете алмадым:
Қысқа ғой қызық жердегі,
Даңқтың да көрдік жалғанын.
Ақынның ертең жас ұрпақ
Әруағын, мейлі, көтерсін,
Кетеді, түбі, жатырқап.
Жады ғой бұл жұрт, не етерсің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Су(шкова)ға

  • 0
  • 0

Жүрсем де бірге сезбедім,
Жаныңның отын, тілегін.
Қадалса дағы көздерің,
Толқыған емес жүрегім.

Толық

Өсиет

  • 0
  • 0

Өзіңмен жеке, бауырым,
Келеді біраз кеңескім;
Ойынша мына қауымның
Көп жасай алар емеспін!

Толық

Қос сұңқар

  • 0
  • 0

Жағасында Азаудың
Көгілдір дала көсілген,
Батыста батып алау күн,
Артынша құйын өсірген.

Толық

Қарап көріңіз