Өлең, жыр, ақындар

Үйлер

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 287
Замананың рух күшiн ашқандай,
үйлер, үйлер көтерiлiп аспанға
сөйлеп тұрар құдiреттi үндермен
бетондармен жазылған бiр дастандай.
Сөйлейдi олар – төксе көктем жаңбыры,
сөйлейдi олар – сипап өтсе таң нұры,
өлi дене деме үйлердi өтiнем
бар олардың өмiрi мен тағдыры.
Қара жердi бұрқыратып шаңдатып,
адамдарға әр бөлшегiн талдатып,
құрсағынан Еңбектiң
туады үйлер толғатып.
Жұмбақ маған оның өткен жылдары,
жұмбақ маған ондағы адам сырлары,
жұмбақ маған бәрi, бәрi, бәрi де, –
қуанышы, күлкiсi мен мұңдары.
Жырдың iздеп әуенi мен ырғағын,
күндiз де мен, түнде де мен тынбадым, –
шешемiн деп, ашамын деп қалай да
сол үйлердiң жұмбағын.
Оларға мен қадаламын, үңiлем.
Көп қатарлы үйлер бiткен бүгiнде
алып үлкен сөзжұмбақтар секiлдi
сұрақ толы көлденеңi,
тiгiнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір жүйріктің тағдыры туралы жыр

  • 0
  • 0

Белгiлi қыр, ойыңа,
бергiге де, арғыға,
қанша жылдар бойына
ат салмаған алдына;

Толық

Ауа райы

  • 0
  • 0

Долы бір жел
Түс-әлпеті
Әлемтапырық
Қан-сөлсіз бұлттарды

Толық

Семсер

  • 0
  • 0

Нұры сiңiп қалған сынды арайдың
сәуле шашып жарқ-жұрқ еткен семсерге
қараймын кеп, қараймын.
Әрi сұсты, әрi ғажап сымбатты-ақ

Толық

Қарап көріңіз