Өлең, жыр, ақындар

Үйлер

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 384
Замананың рух күшiн ашқандай,
үйлер, үйлер көтерiлiп аспанға
сөйлеп тұрар құдiреттi үндермен
бетондармен жазылған бiр дастандай.
Сөйлейдi олар – төксе көктем жаңбыры,
сөйлейдi олар – сипап өтсе таң нұры,
өлi дене деме үйлердi өтiнем
бар олардың өмiрi мен тағдыры.
Қара жердi бұрқыратып шаңдатып,
адамдарға әр бөлшегiн талдатып,
құрсағынан Еңбектiң
туады үйлер толғатып.
Жұмбақ маған оның өткен жылдары,
жұмбақ маған ондағы адам сырлары,
жұмбақ маған бәрi, бәрi, бәрi де, –
қуанышы, күлкiсi мен мұңдары.
Жырдың iздеп әуенi мен ырғағын,
күндiз де мен, түнде де мен тынбадым, –
шешемiн деп, ашамын деп қалай да
сол үйлердiң жұмбағын.
Оларға мен қадаламын, үңiлем.
Көп қатарлы үйлер бiткен бүгiнде
алып үлкен сөзжұмбақтар секiлдi
сұрақ толы көлденеңi,
тiгiнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегiңмен

  • 0
  • 0

Жүрегiңмен,
санаңмен ұғынысқан,
қанат берiп шаттыққа,
мұңын ұштар

Толық

Маймылдар патшалығы

  • 0
  • 0

Дедi ме екен: осылай бiр сынаймын!
Ықылысты нұры түсiп Күн, Айдың –
Патшалыққа ие болды маймылдар
Бiр күндерi қалауымен құдайдың

Толық

Айрақты

  • 0
  • 0

Айбатын беретұғын айбаттыға,
қайратын беретұғын қайраттыға,
ғажайып ғимарат боп көз арбаған
сен өзiң барып па едiң Айрақтыға?!.

Толық

Қарап көріңіз