Өлең, жыр, ақындар

Күту

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 689
Өзгеше боп есiтiлiп өз үнiм
елеңдейдi сезiгiм мен сезiмiм.
Күте-күте,
күте-күте өзiңдi
тозып бiттi, тозып бiттi төзiмiм.
Түн iшiнде таусылғандай шыдамы
бiреу келiп есiгiмдi ұрады.
Сен екен деп ашам барып жүгiрiп
бiрақ... бiрақ...
ешкiм жоқ боп шығады.
Жатқан кезде түндi қосып түндерге
бiреу жүрер сықырлатып iргемде.
Атып тұрып терезеге үңiлем
кезiп жүрген көрiнбейдi бiр пенде.
Бос бөлмеден – жүрегiмдi жұбатқан
сенiң үнiң естiледi құлаққа.
Шыдай алмай жетiп барам бөлмеге.
Шамды жағам,
ешкiм жоқ қой бiрақ та!
Шым-шытырық ойлар, ойлар қамаған
ұстап менi жiбермейдi даладан.
Түу сыртымнан жетiп келер әлдекiм.
Жалт қараймын.
Жоқ қой бiрақ жан адам!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іріткі

  • 0
  • 0

Жаза алмаймын ешқашан бүлiктi жыр.
Жаза алмаймын ешқашан қылықты жыр...
Жамбасына алам деп жаулар менен
Iштен шалып күн-түнi iрiткi жүр.

Толық

Күйінгенде

  • 0
  • 0

Құдай-ау,
Не айтып отырсың?!.
Мен саған сүйенiп едiм ғой,
Әулие-әмбиелердей

Толық

Аңыз

  • 0
  • 0

Патша
Аң аулап келе жатты.
Бір кезде ол —
(Таңалакеуім бе,

Толық

Қарап көріңіз