Әй, қорлық-ай!
Менiң алып Далам
Бiреулердiң
Күндiз күлкiсiнен,
Түнде ұйқысынан айырған.
Сұқтанып
Сұғын қадаған
Қолға түсiрем деп
Түлкiдей алдаған,
Жыландай арбаған.
Ақырында
Бұғау сап буындырып,
Құрсаудай қысып
Қамап тастаған.
Зеңбiректерi әупiлдеп үрiп, –
Көмейлерiнен доп лақтырып! –
Қамалдарымды
Қан жоса қып
Талап тастаған.
Жусаң кетпейтiн,
Жайсаң кеппейтiн
Жала жапқан.
Он екi қанат
Киiз үйлерiмдi
Сүйектерiн саудыратып
Қаңбақша домалатқан.
Бойымды тiктесем
Басқа ұрған.
Ақ отауда отырған
Ақ жұмыртқадай қыздарыма
Тезек тергiзiп,
Жапа бастырған.
«Еңку-еңку жер шалған,
Егеулi найза қолға алған»
Батырларымның
Бастарын шауып алған.
Қанын сорғалатып, –
Сағағынан үзiлген
Қарбыздай домалатып! –
Қаптарына салып алған.
Сонан кейiн
Отырсам опақ болғам,
Тұрсам сопақ болғам.
Өз елiмде
Құлақ кестi құл болып
Өз жерiмде
Қайыршы болып қаңғығам.
Iшкен-жегенiме дейiн бағып,
Түзге шыққаныма дейiн аңдыған.
Әй, қорлық-ай!
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі