Өлең, жыр, ақындар

Аңсау

Айнеляға...

Дидарың секілді гүл-көктем,
Ішіне ғажайып сыр бүккен.
Сағынам оралмас сәттерді,
Өзіңмен аяулым бірге өткен.

Қиялға беріліп сан түрлі,
Түбіне көңілдің нәр тұнды.
Сені ойлап өткізем әр түнді,
Сені іздеп жүрегім шарқ ұрды.

Алмайын десемде енді еске,
Елесің оралар әр кеште.
Сезімім өшсе де жүректен,
Есімің қалады мәңгі есте.

Күтеді біздерді күзгі бақ,
Жаным тұр өзіңсіз тұнжырап.
Дос болып қалайық біз бірақ,
Арамыз болса да тым жырақ.

Тамыз. 2022 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңсіз

  • 0
  • 0

Бір күнім өтсе өзіңсіз,
Сезінем өзімді көңілсіз.
Жан едім неткен төзімсіз,
Сөзімді ұқшы тек үнсіз.

Толық

Ерір

  • 0
  • 0

Жаныма мұз дәуірі орнады,
Басыма бақыт құсы қонбады.
Айналдым тұтқынына түнектің,
Жүрек бүгін қасіретін толғады.

Толық

Лнайея

  • 0
  • 0

Соңғы кезде болмай жүрмін көңілді,
Сені ойлап көздің жасы төгілді.
Менің жазған әрбір сөзім өмірлі.
Тұрғанда мен әзірге жер басып,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер