Сағыныш сапары
- 0
- 0
Сағынамыз... мұңаямыз... күлеміз...
Күткен бізді міне қайғы, міне күз!
Кету үшін жұлдызға ма? Айға ма?
Бәріміз де автобусқа мінеміз...
Төгіліп жатты еденде шуақ
Төгіліп жатты еденде шуақ,Күннен үзілген арай тосамын.
Сәуледен түсті көлеңкем құлап,
...Жасыра алам қалай азабын?
Тоңған шуақты көтеріп келем,
Қонған шырақты ұшырып алмай...
Қағаз боп кетсем кеберіп денем,
Ұсташы жерге түсіріп алмай...
Сөреде қалам уақыт болғанда,
Қағаз тәнімді жаныма орап...
Суыған -сәуле, қатып қалған -нұр
Жүректің бәрі –
қоңырайған хат...
Маржан үзілді, бұлақ төгілді...
Нұрды сипашы үсіген, суық.
Параққа сіңген шуақ секілді,
Сағыныш қалар ішіме тұнып...
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Сен кеткелі...
- 0
- 0
Бұл әлем қап-қара тас түнек,
Қара бақ, қара жер, қара құм.
Әлем — от, жүрегім мұп-мұздай,
Сұп-суық оттарға жанатын.
Жанымның мезгілі
- 0
- 0
Кеудеме кеп тұрақтады күз демде,
Жүрегімнен жапырақты үзгенде.
Ұшып кетсем мәңгі жазға... көктемге...
Ұшып кетсем өзімнен де... күзден де...
Әбутәлі
Бұлаққа. Бұлақ