Өлең, жыр, ақындар

Құстарым

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 315
Құстарым,
жандарым,
қош келдіңдер!
Сендерді қалай күткенімді білсеңдер ғой;
Әр сәт сайын
мағына берем деп уақытқа сүрініп жүріп –
көкке қарауым,
кеңістікті толтырған қауырсындардың қағысын іздеуім,
сарыла күтуім әдетіме айналды.
Соның арқасында
небір кереметтерді көк жүзінен байқадым,
өзімді де тани бастағанымды жоққа шығара алмаймын.
«Мен кіммін?» – дейтін ем
бұтаның жатырына біткен бүр туа бастағанда;
Сонда ғана өзімнің адам кейпіндегі құс екенімді аңғардым.
Мен де ұшуға құмартып,
«Жылы жаққа» асығамын.
Ием бақшасын безендіру үшін шыбық ұшына қонақтап,
Егемнің Атын қайталаумен күндіз-түні сайрағым келеді...
Ажал-бала тас лақтырады деп қорықпаймын да.
Түсімде қанат қаққан күйі қалғып,
мәңгілікте құс боп оянып кетуім де мүмкін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жапырақпын

  • 0
  • 0

Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.

Толық

Сенің сөздерің

  • 0
  • 0

Сен маған «ойламаймын, ұмытамын» дегенсің,
Сен маған «өзге жанды жылытамын» дегенсің.
Сен маған «сағынбаймын, жыламаймын» дегенсің,
Сен маған «мұң алдында құламаймын» дегенсің.

Толық

Ұйқысыз түн

  • 0
  • 0

Ақ пен пәкке ұмтылады жан, арым да,
Ойланбадым мұңнан көрпе жабарымда.
Қайтем енді, жоғалттым ғой мен өзімді,
Күзгі бақта, қоңыр қыздың жанарында.

Толық

Қарап көріңіз