Өлең, жыр, ақындар

Біз – естелік жинаушылармыз

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 303
Біз – естелік жинаушылармыз;
Жүзін суалған бір кеиуана – жердің ең шетінде,
Ең соңғы «Ғұмыр» көшесінің
Ең соңғы қиылысында,
Ең соңғы пәтерінің қуықтай бөлмесінде,
Аспашамның әлсіз жарығымен
Ауыр, шаң басқан, тотыққан
Қаперінде, жүрегінде сақталып қалған
Том-том естеліктерін жазу үстеліне қойып,
Шаңын әжімді саусақтарымен сүртіп,
Көңіліндей нәзік парақтарды
жыртып алмайын дегендей абайлап ашады әр күн.
... үсіді, тоңды, сүрінді, тұрды содан бері,
Жұлдыздардан қылау гүлдей-арман теріп,
Тағдырының бір көшесінде, бір ауласында
қап кеткен Бөтенді –
неліктен әлі күнгесағынып келеді?
Сол сарғыш суреттегі Жат,
Пәнилік жап жас қалпымен сүгіреттен жұп-жұмсақ, сүйрік;
Жастықтың шақтарындай –
Көктемнің жасыл саусақтарын созып,
Қолыңның қағаздай терін,
әжім жүзіңді, қырау шашыңды,
Сол наурыз кешіндегідей сипаладыма тосын!..
Сол Бөтен жас қалпында өміріңнің бір көшесінде қалып қойғаны
немесе бұрылып кеткені белгісіз... сосын
ойлаудың өзі азап...

Өмір –
естелік жинау ма –
Ең соңғы «Ғұмыр» көшесінде, ең соңғы пәтеріңде,
терезе алдында ұза-а-а-қ парақтап отыратын?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шешті бір аспан қара жейдесін таң ата...

  • 0
  • 0

Шешті бір аспан қара жейдесін таң ата,
Қып-қызыл нұрға қап-қара тәнін талата.
Ұйқысыз тағы қарсы алдым нұрды, таң атты,
Тіліне Күннің маңдайын аспан жалата.

Толық

Адамзатпен сырласу

  • 0
  • 0

Мынау тұрған жиырма бір замансың ба?
Бауырсың, жақсысың ба, жамансың ба?
Ел мен ел, жер мен жер боп бөлінетін,
Адам ата ұрпақтары амансың ба?

Толық

Осы бір күз...

  • 0
  • 0

Осы бір күз жанарымда қалып қалды,
Үйретеді мұңайғанды, жабыққанды.
Қоңыр, әжім алақаны сәлем беріп,
Осы бір күз мені көріп танып қалды...

Толық

Қарап көріңіз