Өлең, жыр, ақындар

Жапырақпын

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 259
Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.
Жауыныңнан ықтай түсіп қол шатырға,
Айтшы, сол бір ұраңқайда олжа тұр ма?
Мұң жапырақ жүрегіме оранып-ап,
Тоңған көше...
Адасқан із...
Жол жатыр ма...?
Жүздеріне сұрғылт күздің табы сіңген,
Күз мінезді жүректермен табысып ем.
Ақ жаңбырға үзілдім ғой жапырақ боп,
Жүзіп барам мен өмірдің ағысымен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оралшы

  • 0
  • 0

Сендегі сезімді түсінбей жүргенмін,
Бірақ та жылы леп есетін сен жақтан.
Ай құшып жүргенде күн барын ұмыттым,
Әлі де күйемін шыраққа сен жаққан.

Толық

Менің аппақ аққуым ұшқан кезде...

  • 0
  • 0

Менің аппақ аққуым ұшқан кезде
Жыр кеудемде жұмыр ет езілген күн.
Біздің аспан сағынып жылағанда
Қанатымның сынғанын сезінгенмін.

Толық

Кеткім келеді алыстарға...

  • 0
  • 0

Кеткім келеді алыстарға...
Қайда барам?
Мылқау әуен сыр шертеді айдаладан.
Сезім — малай, тән билікте жерідім мен,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар