Өлең, жыр, ақындар

Жапырақпын

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 210
Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.
Жауыныңнан ықтай түсіп қол шатырға,
Айтшы, сол бір ұраңқайда олжа тұр ма?
Мұң жапырақ жүрегіме оранып-ап,
Тоңған көше...
Адасқан із...
Жол жатыр ма...?
Жүздеріне сұрғылт күздің табы сіңген,
Күз мінезді жүректермен табысып ем.
Ақ жаңбырға үзілдім ғой жапырақ боп,
Жүзіп барам мен өмірдің ағысымен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үйің қайда достым

  • 0
  • 0

Үйің қайда достым,
дәмсіз, мәнсіз жол жүруден шаршамадың ба?
тоңдың, жаурадың,
есігіңе қайта-қайта соғылып боран,

Толық

Тау

  • 0
  • 0

Таудан бұлттар көшеді
Салқын самал еседі.
Қолым созып биікке,
Тауға қарап өсемін.

Толық

Ренжіме, шеше

  • 0
  • 0

Қайтейін, шеше, қайтейін!
Белгілі сізге, белгілі күзге жай күйім.
Жанарың жаста, қабағың әжім, қатулы,
Өмірің анау, өмірім мынау, әй, қиын!

Толық

Қарап көріңіз