Өлең, жыр, ақындар

Жапырақпын

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 164
Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.
Жауыныңнан ықтай түсіп қол шатырға,
Айтшы, сол бір ұраңқайда олжа тұр ма?
Мұң жапырақ жүрегіме оранып-ап,
Тоңған көше...
Адасқан із...
Жол жатыр ма...?
Жүздеріне сұрғылт күздің табы сіңген,
Күз мінезді жүректермен табысып ем.
Ақ жаңбырға үзілдім ғой жапырақ боп,
Жүзіп барам мен өмірдің ағысымен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен бейбақ

  • 0
  • 0

Мен бейбақ
жұлдыздарды сұлу жанарындағы жаста жиі көретінмін,
мөлдір жұлдыздарын кірпігінен сүртіп, құрғататынмын...
жұбататынмын солай...

Толық

Ақ көйлек киген Ай...

  • 0
  • 0

Белгілі ғой, белгілі жайым менің,
Жапыраққа үрлейді қайың демім.
Ақ жүзінен аппақ нұр шашыраған,
Аппақ көйлек киінген Айым менің.

Толық

Мұң патшасы

  • 0
  • 0

Қарап тұрған жалғыз жанар тесіле,
Ай көзінен сіңдіріп мұң төсіме.
Тәнсіз жүрек ақтара сап қайғысын,
Төне қалды бұлт көйлегін шешіне.

Толық

Қарап көріңіз