Түнгі ой...
- 0
- 0
Жүректердің тас екенін сезініп,
Қара кеште қалдым тағы езіліп.
Ағынына қарсы жүзіп заманның,
Кетіп барам...
Алматым
Алматым,аңдаусызда маған ұқсап қалғаныңды біліп пе едің,
бүгін тағы
кәрі ағаштар еңіретіп сүйектерін
дірілдеген саусақтары жүрегімнен түртіп қалса
түк етпейді,
тіленшінің қолындағы әжіміндей тыртық қана...
ойларыма тұсауланып көптен бері,
ілтипатсыз кеткен едім,
төмен қарап
ең көріксіз кінәм үшін,
жанарымның алақаны жайылмады:
аспан еді – о, кінәмшіл...
Міне, тағы балдақ қылып маңдайыма бағананы
өкінемін,
Сүйген едім...
Енді ернімді жалап қойып
күйігімді түкіремін...
Ғафу ет, Алматым!..
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Шөлің қанбас толғандай ма шай шерге...
- 0
- 0
Шөлің қанбас толғандай ма шай шерге,
Құшақтай алмай созады қолын Ай жерге.
Мен өзіңді, мен өзімді жоғалттым,
Қай ғасырда? Қай заманда? Қай жерде?
Өзіңді жоғалтпа
- 0
- 0
Таңдай алмай келем әлі бір жолды,
Тамыр-тармақ таңдар жолдар сыр болды.
Бала шақта сыртқы бетім кір болса,
Өскен шақта ішкі бетім кір болды.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Диана
Өткен шаққа ессе -
Кіммін
Өте күшті маған ұнады -
Кіммін
Өте күшті өлең
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі