Өлең, жыр, ақындар

Алматым

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 360
Алматым,
аңдаусызда маған ұқсап қалғаныңды біліп пе едің,
бүгін тағы
кәрі ағаштар еңіретіп сүйектерін
дірілдеген саусақтары жүрегімнен түртіп қалса
түк етпейді,
тіленшінің қолындағы әжіміндей тыртық қана...
ойларыма тұсауланып көптен бері,
ілтипатсыз кеткен едім,
төмен қарап
ең көріксіз кінәм үшін,
жанарымның алақаны жайылмады:
аспан еді – о, кінәмшіл...
Міне, тағы балдақ қылып маңдайыма бағананы
өкінемін,
Сүйген едім...
Енді ернімді жалап қойып
күйігімді түкіремін...
Ғафу ет, Алматым!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің сөздерің

  • 0
  • 0

Сен маған «ойламаймын, ұмытамын» дегенсің,
Сен маған «өзге жанды жылытамын» дегенсің.
Сен маған «сағынбаймын, жыламаймын» дегенсің,
Сен маған «мұң алдында құламаймын» дегенсің.

Толық

Жалғанда бұл қанша жанды жараладым...

  • 0
  • 0

Жалғанда бұл қанша жанды жараладым?
Неше мұңды қайғы болып араладым?
Шығамын да Әуезов театрынан,
Өмір деген театрға ораламын.

Толық

Сен жайлы соңғы өлең

  • 0
  • 0

Бәрі бітті...
Жылама, жыламаспын менде енді,
Мен келмеймін сол баққа, сен де сәулем келме енді.
Сұрқай күздің жөтелі үрледі ғой сезімді,

Толық

Қарап көріңіз