Өлең, жыр, ақындар

Алматым

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 493
Алматым,
аңдаусызда маған ұқсап қалғаныңды біліп пе едің,
бүгін тағы
кәрі ағаштар еңіретіп сүйектерін
дірілдеген саусақтары жүрегімнен түртіп қалса
түк етпейді,
тіленшінің қолындағы әжіміндей тыртық қана...
ойларыма тұсауланып көптен бері,
ілтипатсыз кеткен едім,
төмен қарап
ең көріксіз кінәм үшін,
жанарымның алақаны жайылмады:
аспан еді – о, кінәмшіл...
Міне, тағы балдақ қылып маңдайыма бағананы
өкінемін,
Сүйген едім...
Енді ернімді жалап қойып
күйігімді түкіремін...
Ғафу ет, Алматым!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз қаламын сені есіме алу үшін

  • 0
  • 0

Әдемі көздер, шұрайлы сөздер айласы бар,
Аңсаймын досты жүзінде нұр бар Айға сыңар.
Бақытты шақта қасымнан ылғи табылған,
Әй, бәтшағарлар, қайдасыңдар!?..

Толық

Тірімін бе...

  • 0
  • 0

Тірімін бе?
Өлімін бе?
Белгісіз...
Күндерім бар қол бұлғаған, келгісіз.

Толық

Осы бір күз...

  • 0
  • 0

Осы бір күз жанарымда қалып қалды,
Үйретеді мұңайғанды, жабыққанды.
Қоңыр, әжім алақаны сәлем беріп,
Осы бір күз мені көріп танып қалды...

Толық

Қарап көріңіз