Өлең, жыр, ақындар

Алматым

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 449
Алматым,
аңдаусызда маған ұқсап қалғаныңды біліп пе едің,
бүгін тағы
кәрі ағаштар еңіретіп сүйектерін
дірілдеген саусақтары жүрегімнен түртіп қалса
түк етпейді,
тіленшінің қолындағы әжіміндей тыртық қана...
ойларыма тұсауланып көптен бері,
ілтипатсыз кеткен едім,
төмен қарап
ең көріксіз кінәм үшін,
жанарымның алақаны жайылмады:
аспан еді – о, кінәмшіл...
Міне, тағы балдақ қылып маңдайыма бағананы
өкінемін,
Сүйген едім...
Енді ернімді жалап қойып
күйігімді түкіремін...
Ғафу ет, Алматым!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен кеткелі...

  • 0
  • 0

Бұл әлем қап-қара тас түнек,
Қара бақ, қара жер, қара құм.
Әлем — от, жүрегім мұп-мұздай,
Сұп-суық оттарға жанатын.

Толық

Мен бейбақ

  • 0
  • 0

Мен бейбақ
жұлдыздарды сұлу жанарындағы жаста жиі көретінмін,
мөлдір жұлдыздарын кірпігінен сүртіп, құрғататынмын...
жұбататынмын солай...

Толық

Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем...

  • 0
  • 0

Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем?
Жапырақ-ай, өлермісің, не етерсің?
Аспан ана көз жасына жуынып,
Сен де бір күн үзілерсің, кетерсің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар