Өлең, жыр, ақындар

Қыран ұясы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2548
Тұнған бұлт жылғалардың жырасына
Тастардың иығында тұр асыла.
Құздардан қиқулаған тас бұлақтар,
Оралған жолаушыдай жыр асыра.
Мекені биіктегі күннің қасы,
Кавказдың жалтырайды шың қиясы.
Бұлттардың қонақтайын тұғырындай,
Басында қырандардың тұр ұясы.
Алыстан асқақтайды ұлы мүсін,
Аңғартпай құпия бір құбылысын.
Қыранның жүрегіндей жүрек керек
Басына сол биіктің шығу үшін.
***
Бұлт бұрқырап, от дауылдар төнсе егер,
Қайыспайтын қара емендер теңселер.
Теңселмес те, тербелмес те дауылда
Қасындағы жолдасына ер сенер.
Қатар жатқан таулар өсер аспандап,
Көп бұлақтар көтереді тастарды ап.
Түн жамылып қалар қайың қабақта
Жалғыз болса қабағынан жас парлап.
Шіркін достық, бір өзіңе не жетсін,
Жай ойнасын, көкте бұлттар селдетсін.
Өрт боп жерге түссе-дағы күн құлап,
Жалғыз өзің соған төтеп бермексің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Москва консерваториясында

  • 0
  • 0

Шалқыды зәулім залда қазақ әні,
Көшіріп әкелгендей жазираны.
Үнінде сыбызғының келе жатты
Сызылып атып сұлу жаздың таңы.

Толық

Солдат жесірі

  • 0
  • 0

Қас тағдырдан қолды жайып қолқалап,
Сұрадың сен жылы рай мен оң қабақ,
Төлегенін күткен зарлы Жібектей
Қара көзің күңгірт тартты жол қарап.

Толық

Рауанды таңдар

  • 0
  • 0

Қиялым желдей,
Көңілім көлдей,
Оған жаңбырлар жауып жатады,
Қар жауады, мұз қатады,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар