Почта жәшігі туралы жыр

О, менің қарағайларым,
Білмейтін ашу-айбарды.
Күзде де көк,
Қыста да көк
Жасыл айдарлы.
Жас жігіттей
Бойы сұңғақ,
Келе жатқан иілмей,
О, менің қарағайларым,
Жатыр ойым тулап,
Өзімнің жырлы, шулы үйімдей.
О, менің қайыңдарым,
Қозғайтын ой ырғағын,
Айнымайтын Арқаның аруьшан,
Қараңғы түн де,
Қарағандай болатын
Аппақ күн қабығынан.
О, менің қайыңдарым,
Сендер жайлы жырларым тұрды дайын,
Ақ қайың
Қызыл қайың
Сырлы қайың.
О, баяғы жас қыздар,
Әдепті ұяң ырайлар,
О, баяғы жас қыздар,
Аққұба, қызыл шырайлар.
О, көкала теңіздер,
Күн болып күркіреген,
Бұлт болып сіркіреген,
Ашуы қайнап басылмай,
Қабағы жайнап ашылмай,
Толқындары бұлт боп бұрқыраған.
Көбіктері жасынның үйір-үйір тасындай,
Көкала теңіз — көк аспан,
Биікке шырқап түңғиық
Тереңдерге жол ашқан.
О, менің теңіздерім,
Сен мені неге іздедің?
Көк теңіз,
Күрең қарағай,
Ақ қайың,
Ардақтар асылым ең.
Келіпсіңдер
Жер, көкпенен,
Қонверттермен
Мен бүгін сендерді таптым
Почта жәшігінен.
* * *
Раушанкөп гүлдерден атың жақсы,
Әлі де жазылмаған басқа жырдай.
Жанымнан бір найзағай атылмақшы,
От төккен солтүстіктің аспанындай.
Раушан, көп гүлдерден әдемісің,
Көз нұрын жапырағына құйып алған.
Жаралдың жастық атты әлем үшін,
Қошемет көрдің сәнді жиындардан.
Раушан,нәзіксің сен ақша бұлттай,
Құбылып ойнамайсың басқа жұрттай.
Жанасың кеуделерде жаз оты боп,
Аяулы жанарыңа жас дарытпай.
Раушан! Үлгергем жоқ әлі танып,
Бетіңнен тұрғаңдай таң қаны тамып.
Өзіңнің үлбіреген жүзіңді иіскеп,
Жазармын жаңа бір жыр шабыттанып.
Кей кітаптың ақырғы бетіндей,
Түк айтпай түгесілген,
Адамның жадында қалмай,
Ұмытылып жүресің сен.
Тасығаның да білінбейді,
Кемігенің де білінбейді.
Біреулердің тасасында
Тұлғаң көзге ілінбейді.
Жүресің жеңіл түскен
Даңқыңнан айырылмай,
Шалғанда өмір іштен,
Шалқаңнан түсерсің,
Кетер бәрі қайырылмай.

---