Өлең, жыр, ақындар

Әжелер

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4865
Ұйықтатып ұясының барша жанын,
Кеш жатып, қарсы алып таң самалын,
Әжелер немересін құшып-сүйіп,
Сезбейді бойы ауырлап шаршағанын.
Тыңсынып тұла бойы ауырса да,
Дел-сал боп түн ұйқыдан жаңылса да,
Үйінің босағасын биіктетіп,
Бәйек боп шырқырайды жанын сала.
Білдірмей өз басының ренішін,
Өзегі өртенеді біреу үшін,
Секілді халықаралық дипломат
Тындырып үй ішінің жүреді ісін.
Күтеді қонақ келсе жайраң қағып,
Тұрасың сабырына қайран қалып...
Өмірде қайыспайтын о, әжелер,
Сол күшті жатырсыңдар қайдан алып?
Кетерін білсек те ертең түнек жұтып,
Кей кезде оттың басын түлен түртіп,
Қатырып бастарыңды айқай-шумен
Сендерді аламыз-ау ренжітіп.
Болса да шүйке кемпір — ұлы өзі,
Қалпынан айнымайды бір мінезі.
Ырысы, от басының берекесі,
Баяғы бабалардың тірі көзі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сонау алыс карелия

  • 0
  • 0

Сонау алыс Карелия
Ну ормандар бұйра бұлттай,
Талай жылдар тербеп жанды
Қоймадыңдар күйді ағытпай.

Толық

Есентуки таңы

  • 0
  • 0

Табиғаттың бал бөбегі,
Ойнап көктің бұлтын атып,
Боз ат мінген таң келеді
Ала тозаң бұрқыратып.

Толық

Космодром

  • 0
  • 0

Айды тартып лебімен жақындатқан,
Жер денесін отымен лапылдатқан.
Ақ вулкандай бұрқ етіп шыңыраудан,
Ала бұлт боп аспанға атып жатқан –

Толық

Қарап көріңіз