Өлең, жыр, ақындар

Әжелер

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 5002
Ұйықтатып ұясының барша жанын,
Кеш жатып, қарсы алып таң самалын,
Әжелер немересін құшып-сүйіп,
Сезбейді бойы ауырлап шаршағанын.
Тыңсынып тұла бойы ауырса да,
Дел-сал боп түн ұйқыдан жаңылса да,
Үйінің босағасын биіктетіп,
Бәйек боп шырқырайды жанын сала.
Білдірмей өз басының ренішін,
Өзегі өртенеді біреу үшін,
Секілді халықаралық дипломат
Тындырып үй ішінің жүреді ісін.
Күтеді қонақ келсе жайраң қағып,
Тұрасың сабырына қайран қалып...
Өмірде қайыспайтын о, әжелер,
Сол күшті жатырсыңдар қайдан алып?
Кетерін білсек те ертең түнек жұтып,
Кей кезде оттың басын түлен түртіп,
Қатырып бастарыңды айқай-шумен
Сендерді аламыз-ау ренжітіп.
Болса да шүйке кемпір — ұлы өзі,
Қалпынан айнымайды бір мінезі.
Ырысы, от басының берекесі,
Баяғы бабалардың тірі көзі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезіну

  • 0
  • 0

Кеудеңді кейде басқан мұң,
Өзіңнен өзің езіліп.
Жерде тұрып аспанның,
Білесің жайын сезініп.

Толық

Кішкентай адам

  • 0
  • 0

(Қазақстан Жазушылар одағы үйінің
вахтері Анна Степановна Коробкова
пенсияға шыққанда)
Алыпқа оны еш ақын теңеген жоқ,

Толық

Қос терек

  • 0
  • 0

Тереземнің алдында
Тербетілген қос терек.
Өсіргем жаз айында,
Өзіме тұр еркелеп.

Толық

Қарап көріңіз