Жарты дүние, жарты күн, жарты жаным
Жарты дүние, жарты күн, жарты жаным,
Құмға сіңген дариядай тартыламын.
Балапандай жүрекпен мен өзіңе
Таңғы алауға шомылып талпынамын.
Албырт шақта қадірін сездім ненің
Албырт шақта қадірін сездім ненің,
Сөз білмедім, білгенді көзге ілмедім.
Өткізіппін басымнан ауыспалы
Табиғаттың қайталап мезгілдерін...
Сұрамайды қолын жайып ақын бақ
Сұрамайды қолын жайып ақын бақ,
Тағдыр оны желкелейді тақымдап.
Батпағына аунап жатып бақа да,
Ұшқан құсты қызғанады бақылдап...
Жігеріме жанып сезім шақпағын
Жігеріме жанып сезім шақпағын,
Өмірімнің қарсы алып кеш ақ таңын,
Ауыспалы жүрмін бастан өткізіп
Қырық бестің ақпаны мен аптабын...
Ағаш кескенде
Көз алдымда түтін менен сол ұшқын,
Қасіретін еске салып соғыстың,
Кесті тірі аңыратып ағашты,
Кеңітуге жүретұғын жол үстін.
Тау басындағы тас қыран
Дауыл үріп қараспанның астынан,
Тығылады құз көзіне жас тұман.
Тұғырда бір тұрып қалған сияқты
Төніп қарап тау басынан тас қыран.
Адам – ағын, толқынды заман – арна
Адам – ағын, толқынды заман – арна,
Күн көтеріп уақыт барады алға.
Тізгін тартып, қайрылып қарамайды,
Үкім айтып үстінен қарағанға.
Япыр-ау, сабыр қайда, мазам қайда?
Япыр-ау, сабыр қайда, мазам қайда?
Қаптап тұр көз алдымда тозаң майда.
Тордағы торғайға ұқсап бұлқынумен,
Қанатын қыран көңіл жаза алмай ма?
Сағынышым жетті ме?
Аңсарың күмбірлі күй болды мәңгі,
Әніңмен оятушы ең қалғығанды.
«Сағындым туған жердің сырлы әуезін
Сал, – депсің, – кешіктірмей домбырамды...»
Анаң сенің болады қатал қашан
Анаң сенің болады қатал қашан,
Ант берерсің күніне Отанға сан.
Мазам кетіп бір түрлі алаңдаймын,
Аптасына бір рет хат алмасам.
Қуанамын көгімде аман тұрса күн
Қуанамын көгімде аман тұрса күн,
Көзін ашқан еске түсіп гүл шағым.
Құрсағымнан шыққан балам кешегі
Кезіп жүр кең дүниенің құрсағын.
Балам әскерге кетерде
Ер жігіт өсіреді жапанға гүл,
Ойлайтын кезің келді Отан қамын.
Парызын өтеу үшін туған елдің,
Барасың, балам, күткен сапарға бұл.
Жер астынан табылған теңіз
Аспанында қалқып ұшқан жас қыран,
Аспанында қалқып ұшқан жастық ән,
Шалқар дария табылыпты бір теңіз,
Мен шыр етіп туған жердің астынан.
Қайың жасы
Түпсіз аспан қабағымен тұнжырап,
Бұтақтары бір түзеліп, бір құлап,
Жылмен келер жоқтап әнші бұлбұлын,
Жел өтінде жалғыз қайың тұр жылап.
Келген кезде кезегім...
Өмір тұрмас басымда, сірә, мәңгі,
Бір күнімнен бір күнім сынақ алды.
Жылатпай бер, не берсең, ей, туған ел,
Сұратпай бер, берсең бір сыбағамды.
Өмірде ұмытпаспын мына түнді
Өмірде ұмытпаспын мына түнді,
Жүректен жанартаудай жыр атылды.
Ұйқымнан неге ояндым деп өкіндім,
Түсімде көріп бүгін ұлы ақынды...
Музейде тұрған бесік
Кім қарап жұмбақ сырды білген оңай,
Ойнатқан сәби күлкі күннен арай.
Жер-ана көзіндей боп, өзіндей боп,
Келдің сен, ескі бесік, мұнда қалай?
Жаралы жауынгер күнделігінен
Ерттеп бір мінгендей-ақ шабыт желін,
Басылар әр қияға барып көңіл.
Оқталған зұлымдыққа от жүрегім
Шығардай көкірегімді жарып менің.
Өмір деген бұтақты зор қарағай
Өмір деген бұтақты зор қарағай,
Асығады құшуға таңдағы арай.
Бір жапырақ тартады көкке қарай,
Бір жапырақ тартады жерге қарай!..
Қайтемін бақыт сұрап бақыттыдан
Қайтемін бақыт сұрап бақыттыдан,
Барлығын бүріп түсер уақыт қыран.
Жанымды қамшылап бір қарыздарым,
Шошынып төсегімнен атып тұрам.
Мен кетермін, соңымда бәрі қалар
Мен кетермін, соңымда бәрі қалар,
Сөз кезегін тағы бір дарын алар.
Шыңырауға түскен бір жарықтай боп,
Тау аңғарын тас бұлақ жарып ағар.
Қайрау жыры
Қаламыңды қолыңа ал, бол, тұр, ақын,
Шағың сенің қырандай шарқ ұратын.
Қиялыңа қанат боп қозғау салар
Ыстық сезім, бойдағы салқын ақыл...
Қылышты адам
Тағдырымен елімнің туыс далам,
Қабатында ғасырдың тыныстаған,
Түртіп қалсаң әр сайдан, әр төбеден
Түрегеліп кетердей қылышты адам.
Қыран өлімі
Өсіп-өнген өмір барда ұран бар,
Ұрандардан ұлы болсаң сыр аңғар.
Шырқау көктен шырқау шыңға соғылып,
Қыс айында өледі екен қырандар!
Қарағай мен қайың
Бірге өсіп тұр қайың менен қарағай,
Жапырағынан сығалайды қарап ай.
Менсінбеген сыңайменен шалқайып,
Қарағайға қайың қыз тұр қарамай...
Ашылған ақ аспанмен аштым қабақ
Ашылған ақ аспанмен аштым қабақ,
Уақыт көңіл күйін тасқынға орап.
Айтақтап ауласында ырылдатып,
Кейбіреу иттерін жүр қасқыр балап.
Арманыңа алтын орда аш менен
Арманыңа алтын орда аш менен,
Өшпейтұғын жазайын бір тасқа өлең.
Шу-шу етіп жапырағы қол соқсын,
Куә болып жылдарменен жасты емен.
Сыртта нең бар?
Сыртта нең бар?
Тұғырға қон, жүрегім,
(Елегзідің, несіне елжіредің?)
Күткендей боп біреуді әлсін-әлсін,
Жүрек – бұлбұл болғанда, халқым – орман
Жүрек – бұлбұл болғанда, халқым – орман,
Шам жағады жолыма жарқын арман.
Ұшып-қонып сайраймын бұтағында,
Айтар әнін мен емес сарқып алған.
Түн құшағында мүлгіген елес
Түн құшағында мүлгіген елес,
Қараша гүліндей солған.
Бірақ ол мен сүйген махаббат емес,
Қиялын кеңістік сорған...
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі