Боранда
Қатты соққан долы боран жүргізбей,
Тұр шаттықтың қақпасынан кіргізбей.
Қарсы қарап жүріп келем сонда да,
Қасіретімді еш пендеге білгізбей.
Жүрген кезде көкірек толып мұңға,
(Ойлаудан да сол жанды жалықтым ба)
Қасіретті мендегі орталаттың,
Арман жігіт ғайыптан жолықтың да.
Қалай шығам ойлардың шеңгелінен,
Қалай шығам тұрмыстың шеңберінен.
Берген уәдем өзіме босқа кетті,
Қалмай қойдың ұмытқым келгенімен.
Биікпін саған кейде мен,
Иіліп саған көргем жоқ.
Аласамын, сен жайлы,
Сезімді әлі жеңгем жоқ!
Кінә артасың жаным–ау несін маған,
Жүріп келем өмірдің көшінде аман.
Мезгілдердің сыйы деп түсінемін,
Тағдырымды өзіңе қосылмаған.
Қиялымды қайтейін көз ілмеген,
Сая таппай еш жерден безілдеген.
Қалай ғана кеткенсің біте қайнап,
Қуанышты, қайғылы кезімменен.
Қыр гүлі едім жас тұлпар,
Басып кеткен тұяқпен.
Қалжырадым серпілтер,
Кем болып тұр күй әттең!
Күн сап қарап шылауыштың астынан,
Әжелерім бір құдайға тапсырған.
Жылай-жылай бұл пәнимен қоштасқан,
Емдей алмай сағынышын асқынған.
Басқа бір жаққа беттегем,
Іздесең сонан табылам.
Пенде боп сені жек көрем,
Періште оймен сағынам.
Аспан сұрғылт, көтерілген шаң шығар,
Қасым киген шинел ме әлде жайылған?
Онсыз дағы пәс көңілім жаншылар,
Жараланған солдаттан жоқ айырмам.
Тулайды жүрек атыңды,
Естісе тайдай тұяқты.
Лап ете қалам көргенде,
От келе жатқан сияқты.
Көзінше жұрттың қарамас телміріп жарға,
Сағынған шақта ес көрер жасанды елесін.
Сүйемін деген сөзін де айтады іштей,
Сағындым деген сөзі сол: - қашан келесің?
Жоғалтып алсаң табылмай қаламын,
Көрінбес қайта сағымдай боламын.
Әйнек көңілді бір сызат алса,
Еркіңе сенің бағынбай қаламын.
Жүрегімнің қақпасы жабылғаны,
Шығар бәлкім өкпенің қабынғаны.
Қатып қалған бір тамшы жастай болып,
Ауыртады кеудемді тастай болып.
Жүрегіңе нәп-нәзік сия алғаныммен,
Сырласуға оңаша ұялғаныммен.
Қыйып едім өзгеге, өзге тағдырға.
Кездескенде бетпе-бет қия алмадым мен.
Жаралған жаның бейне жійі арбауға,
Жүрегім өз кеудеме сия алмауда.
Сенімен қауышуды ойлау түгіл,
Батпаймын бүтін өмір қиялдауға.
Құйттай ғана құлыным,
Жүз айланып жүзбір рет толғанам.
Толғанудан шаршамаймын таң қалам.
Байқамаймын уақыттың өткенін,
Мейірім нұры мазасын алып,
Көбесі мұңның сөгілді.
Таңдайға тағы тәтті жыр келіп,
Тісімнен маржан төгілді.
Каспи сені қаншама жыл аңсадым,
Бүрін сиға тартайыншы аршаның.
Көлдің шеті секілденіп көрінген,
Көлшіктерден сағым іздеп шаршадым!
Сыр шертісіп атырар қымбат таңға,
Жетер ме едік сен келіп тіл қатқанда.
Көңілімді алады күдік билеп,
Ала таудан алаулап күн батқанда.
Ай көзінде сағыныш бар,
Айдың жүзі толғанмен.
Таусылмайды табыныстар,
Кейде жарты болғанмен.
Мазамды алма менің,
Елестер бұлдыраған.
Сендерсіз мені өзіне,
Тартады нұрлы ғалам.
Жырларымның лебімен ығыстырсам күз бұлтын,
Қысылғаннан аспанның шеті тартар қызғылтым.
Қымсынғанда менің де қызарады жүздерім,
Сырласама менімен қызыл шашты қыз-қырқын?!
Толғамды жыр туралы той жасайтын келді күн,
Туған елге тау болып елестейсің сен бүгін.
Жүздесуді өзіңмен тағдыр бізге жазбапты,
Бізге алғаш жетті әнің, онан кейін өрлігің.
Гүл бар ма мен теретін құба белде,
Жатыр ма мені күтіп бұла көл де?
Құдай-ау шексіз сүйетіндігімді,
Қойып ем қашан айтып мынау елге?
Қайда қоям шу асау жүрегімді,
Мұңаюды үйреткен түнеріуді.
Жасыл өңін күз ішкен жапырақтай,
Сорып бітті сағыныш іреңімді.
Жаһұт сөзің жан сарайын толтырып,
Көрген жандар қызықтайтын көркіңе.
Мен де ақымақ өзімше бір жол сызып,
Жүрегінің бағынбайтын еркіне.
Сырға толы қарашық,
Мен ішіңде кетсем бе екен адасып.
Ғаламатын былайғы жұрт сезбейді,
Отырар ед қарасып.
Таулар маңғаз, нулар кербез, қыз керім,
Көктем мынау кім тағады бізге мін?
Бұлттар ғана жуып-шайып көшені,
Іздейді кеп Мұқаңдардың іздерін.
Жанған жұлдыз!
Көз біткенді қарықтыр,
Шомсын әлем сәулелерге алып бір.
Ғасырда бір туылатын бірегей,
Тау толғатса қыран ұшар басынан,
Толғатса өзен арна бұзып тасыған.
Толғатса орман көк бояумен дүр еткен,
Құм толғатса?
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі