Сезіп тұрмын
Біреулер өнеріңді сөз етіпті,
Біреулер өлеңімді сөз етіпті.
Бәрін қойшы біз бірге жүрген кездер,
Көзді ашып жұмғандай тез өтіпті.
Ауылға асықтым
Тентек ұлдай тұратын жиі ысқырып,
Желге сәлем аитсам ба қыйыстырып.
Туған мекен қайыңның жапырағына,
Тұрғым келді бетімді түйістіріп.
Жездеге жыр
Тарту етіп тағдырың жезделікті,
Бір кездегі мінезің өзгеріпті.
Мейір шапағатыңды көз көріпті,
Жыр арнайтын өзіңе кез келіпті.
Он алтыншы желтоқсан
Түн ығысты.
Күн шығыстан келе жатты таң қысып.
Жапырақтың жанарында
Қатып қалған таңғы шық.
Қайығ едім тік өскен
Көздеріңе қарасам мейір көрем,
Разы боп өмірге пейілденем.
Қайың едім тік өскен, сен толқын ең,
Жас қайыңды өзіне бейімдеген.
Бір бақшада баптайық
Мент үшін саған өзге жетеді кім?
Сен келсең маңайымнан кетеді мұң.
Сен дағы бір ауылдың серісісің,
Мен дағы бір ауылдың сетерімін.
Жомарт күзде таныстық
Жүрді бұрын кезіктірмей,
Арадағы алыстық.
Қыс ызғарын сезіп білмей,
Жомарткүзде таныстық.
Көп күттірген балалық
Бірде құмнан уыстап,
Бірде аунаған шалғынға.
Жүгіріп жүр балалық,
Есігімнің алдында!
Табанымнан сыз өткен
Сықыр етті терезем,
Аяз өрнек салыпты.
Кеуіп бір кетті кенезем,
Соға алмай жүрек қалыпты.
Көктем келер
Бұлт айықса аспанды тұмшаламай,
Өтер ме едік алаңсыз күн санамай.
Жатыр дел-сал алматы туыттан соң,
Талығып қалғып кеткен тұмса анадай.
Көгінен құс кете алмай еру қонған
Көгінен құс кете алмай еру қонған,
Түбіне ай жете алмай зәру болған.
Арна ғып таудың төсін жатқан көлдің,
Реңі тотияиын, дәмі зәмзәм.
Қом – қанас
Ақ торғын, жасыл жәннәт, кең мекенім,
Жырыммен тал бесікше тербетемін.
Кезбесем шар тарапты білмес едім,
Тұнығы су біткеннің сенде екенін.
Әкеге сағыныш
Шарпылатын пәк жаның жылы ағынмен,
Қоштасқалы қай заман бұла күнмен.
Еңкеймеймін ес білдім деп жүруші ем,
Әке бүгін сені ойлап жыладым мен.
Мұз үстіндегі ой
Беті жылтыр айнадайын теп-тегіс,
Жатыр өзен табанымның астында.
Қамықпа сен көктем келіп өтсе қыс,
Айланарсың бөгеу бермес тасқынға!
Мен қандай күй кештім
Саған деген сезімді,
Бір жолата қырқуға бекідім де,
Тістеріме тісімді бастым қатты,
Жүздерімнен жосылып жасым ақты…
Елес күндер
Елес күндер біздерге табылмас ән,
Сезбес едім қадірін сағынбасам.
Жазғыра бер сен мені ғашық қарғам,
Сені ойлаудан бір мезет дамвлдасам.
Сынар жері
Табиғатың солай ғой, еңселісің,
(Сырттай сені елемей елітеді ішім)
Ат арытып ауылға келгеніңде,
Елестеттің ғашықтық ертегісін.
Төзімімді тауып алғам
Төзімімді тауып алғам тауымнан,
Сіркіреуді үйренгенмін жауыннан.
Дарқандықты қабылдағам даладан,
Дала болып кейде жаным ауырған.
Сені көрдім
Сені көрдім қасыңнан қыр көрінді,
Сол қырқаға назарым мың бөлінді.
Білесің бе арман боп басқаларға,
Аласарып сен үшін жүргенімді.
Апама ұқсап
Есімде менің уыз балалығым,
(Ол кезде сезбейтінбіз дала мұңын)
Қыдырған қарттарынан еститінбіз,
Өзгерісін заманның жаңалығын.
Ұмыттырды бір адам
Мейірімі күндей болып құлаған,
Өрлігімен, ерлігімен ұнаған,
Сағыныштың азабына шыдаған,
Маған сені ұмыттырды бір адам!
Быйылғы көктем жай шықты
Қарлығаш қақты қанатын,
Сергіді менің көңілім.
Астында қардың қалатын,
Түледі байтақ өңірім.
Сағыныш болып кетерсің
Шаршаған кешкі көшемен,
Бозарып жалғыз келемін.
Осы бір көше, осы өзен,
Елесін күннің көремін.
Жаның жақын
Жаның жақын әйтеу бір сезем,маған.
Кей құрбымнан сақсынам сөз аңдаған.
Бір жақындық мендеде бар сияқты,
Өзгерісті сендегі тез аңғарам.
Жаралмапсың
Сағыныш пен өкінішті өңгеріп,
Келе жатқам ой меңдетіп сенделіп.
Жұбатпады мені арзан шаттықтар,
Жаралмапсың жұбатуға сен келіп.
Тағдырға тілек
Жырым ғой тәтті мендегі нәзік сезімдер,
Болғанмен нәзік таусылған емес төзімдер.
От жырым қалсын жалынды жастық кезімнен,
Ей тағдыр маған сезімнің ғана өзін бер!
Күзгі көңіл
Құлпырып жайнап жүргенде,
Тумасы хақ күнде өлең.
Табыстым тағы мұңменен,
Қауыштым қайта жырменен.
Қоштасарда
Арманым менің жатқанда аппақ қыр асып,
Сендегі мұңдар мендегі мұңмен ұласып.
Отырдық бірдем көңілден ғажап сыр ашып,
Отырдық бірден жылама десіп,жыласып.
Сөкпе мені
Қан көшеде жолықсаң қарсы маған,
Көрмегенсіп өтемін бұрылмаймын.
Қайсар жанға айналам сонда ғажап,
Ғайып болып кетеді мұңым қайғым.
Туған жерге махаббат
Сағындым сотқар өзен пүліш белді,
Сағындым көлбіреген күміс көлді.
Бір жылдай оралмап ем туған мекен,
Жаным жүдеп төзімім жіңішкерді.
Қызыл шолпы
Жайлау дейтін кең байтақ гүл алаңда,
Балалығым қалуға ұнаған ба?
Долананың жемісін тағушы еді,
Шешем маған.шолпы іздеп жылағанда.
Мекеніңе сыйынам
Мекеніңе мен сенің сыйынамын,
(Қалжыраған жаныңның күйі мәлім)
Мекеніңнен жолықсам бір адамға,
Сағыныштың жасынан тыйыламын.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі