Туған жер
Сенделдім қу тірліктің соқпағында.
Өртендім аңсау-сезім аптабында.
Ілесіп ертісіңе, жырақ кеткен,
Туған жер,
Барып қайтамын ойменен,
Кешегі өткен күніңе.
Айналсам деймін кейде мен,
Көне таныстың біріне.
Жылап тұрсың дейсің бе бала сынды,
Жылағам жоқ,көңілім аласұрды.
Сағынғаным болмаса туған жерді,
Сағынғаным болмаса анашымды.
Қанасым саған жете алсам аман, оқып беремін бір өлең,
Өзіңе шексіз жақындау үшін бұлтың боп бірде түнерем.
Аспаның болып шайдай ашылам, таусыла қоймас жыр- әнім,
Сәбидің таза күлкісін бір сәт қарызға ала тұрамын.
Жауған шығар Алтайға қырбақ деген,
Қараша бұл өмірге бізді ап келген.
Балаң ақын болуға жарамай жүр,
Шеше саған жаза алмай бір жақсы өлең.
Өмір бердің, бұрым бердің, бой бердің,
Жақсылармен бір жүрсін деп ой бердің.
Өрнек салып өтемін деп өлеңмен,
Түрлендіріп есін алдым сөйлемнің,
Жұрттың бәрі қарайтұғын құрметпен,
Ақылды еді, сымбатты еді ол кісі.
Ойға шомып бөлек жүрер дүрмектен,
Басқалардан өзгешелеу болмысы.
Көзімді жұмсам түс көре берем,
Алданып бұлдыр елеске.
Жаңбырдан соңғы даланың исі,
Салады неге сені еске?!
Ғұмыр бойы сағынам?
Әлде бес күн?
Ерем бе әлде соңынан мәңгі елестің?
Еске алу бар, хош көру, жек көру бар,
Ауылдан аттану,
Көздерін көлдерімнің жаудыратып,
Сүйегін тауларымның саудыратып,
Ауылдан мен аттанғам.
Көшесі алыппен аталатұғын,
Бақтары гүлмен жасанатұғын.
Қыраны көкке көтерілерде,
Алатау қарттан бата алатұғын.
Естілетін сирек күйдің күмбірі,
Ысы қою нән қаланың тұрғыны.
Сөзіңізде керуеннің сыңғыры,
Сіз де өлеңге айналарсыз бір күні…
Сезім тұнық, сыр тұнық, тұнық бәрі,
Көздеріңде қалған ед тұнып нәрі.
Неше ғасыр өткенін біле алмадым,
Сен кездесіп өзімді ұмытқалы.
Ерте ме кеш бір айтар арман әнімсің,
Үмітімді үзілген жалғағанымсың.
Көктем сыйлар көңілге шаттық күлкімсің,
Жиі тартқан сен менің оң қабағымсың,
Беймезгілде қай сезімге еліттім,
Сыйластық пен қимастық бір деп ұқтым.
Елеңдеймін қара көлік зу етсе,
Түсі қара сіз мінетін көліктің.
Кеттім ақыр қош енді өскен қала,
Саған қарай жүгірмен өкпемді ала.
Ештеңе де алмаймын енді сеннен,
Қалғаны есте ұмтылмас сәттер ғана.
Кешір уақыт, өткеніңе қарамай,
Қайырылмай кеткеніңе қарамай.
Мен оны әлі балайды екем өзіме,
Дәстүрлердің шектеуіне қарамай.
Сансырайсың, құр босқа сенделесің,
Өткен күннің қумаймын енді елесін.
Ақбоз аттың жалынан жел естіріп,
Шығыс жақтан, бір күні сен келесің!
Болсам ба екен жаныңның құрбандығы,
Көркін ашып бағыңның тұрған гүлі.
Саған айтқан сөздерім жазған жырым,
Айтылмаған сөзімнің мыңнан бірі.
Қия алмай зорға қаласың дағы,
Аласың көзден мұң ұрлап.
Екі кездесу арасындағы,
Үзіліс неге тым ұзақ?
"Дегенде Балқадиша, Балқадиша,
Есілді бойлай біткен тал, Қадиша".
"Еркем"деп екі жеңгең ертіп жүрер,
Қадірің Хан қызындай бар, Қадиша.
Айға лақтырып шылбыр ұшын,
Айдалада түн қаттым.
... үкідауыс үңгір ішін
Үр қызына тыңдаттым!
Арқыраса тарпаң күреңім,
Бал-бұл да жанар түр-өңім.
Көнеден қалған көзімсің,
Күміс көмкерген жүгенім.
Жаз дәурен шарбы бұлттай ыдыраған,
Күндер-ай, аққан судай зымыраған.
Құстұмсық қайран шақтар кәусарынан,
татуға жеткізер ме ғұмыр аман?!
Жағада шөккен құмы нар,
Каспийдің мұңын кім ұғар?!
Бақсылар ғана түсінген,
балықтарының тілі бар.
Айнадай Айман бұлақ,
Жағасы – жайлау-құрақ.
Ағады ағыл-тегіл,
Ақмаңдай сайдан құлап.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі