Жүрек үні
Отан – ана, туған ел, ата мекен,
Өр өлеңге өзіңді балап өтем.
Сол үшін белді будым, нар тәуекел,
Ер жігітте екі сөз бола ма екен?
Мәңгі тірі ұлы Абайы қазақтың,
Жыр жүрегі ұлы ақыным, кемеңгерім.
Ой қосып, жүрек қозғар өлеңдерін,
Қара сөздің қаламы Абай ата.
Тарихы бұрмаланған қазағымның,
Тартыпты ұрпақтары азабын мың.
Адам ата, ауа ана қазақ болған,
Қазақ болған тегі де Хазарыңның
Тарихы бұрмаланған қазағымның,
Тартыпты ұрпақтары азабын мың.
Адам ата, ауа ана қазақ болған,
Қазақ болған тегі де Хазарыңның.
Таң сарғайып атқанда,
Елең, алаң шақтарда
Будақ, будақ шаң шығып,
Жалғыз атты жолаушы,
Ауылға қарай көсілді,
Сүйем Сізді!
Өмір бойы, күн сайын...
Тас төбемнен төнесіз де тұрасыз,
Шұбатылған көлеңкедей түн сайын.
Көкжиектің көз жетпейтін шегіне,
Ұшты-күйлі сіңіп кеткен бәрі де.
Ғайып болар күнім келер менің де,
Мына әлемнен мәңгіге.
Күн өлмейді біз екеуміз өлсек те,
Бақыт құсы адасып кеп қонса-шы?
Күнсіз мұңның болатынын көрсек те,
Бұлтсыз күннің туар шағы болса-шы?
Ұсталып қалған қаша алмай,
Киіктің көзі сындымын.
Запыраннан да, балдан да,
Босаған шөлмек сындымын.
Алдымнан шықты кіл бөтен,
Осы бір жолмен күнде өтем...
Құйғыта қашып барады,
Қу жаны үшін бір бөкен.
«Жұлдыз» деген ауылда тұрамын...
Шаң басқан жолдар жолдасым.
Қаладан қиян жырақта тұрамын,
Даламен туыс болғасын.
Гүлдің түсі қып-қызыл,
Күннің түсі қып-қызыл,
Ерініңнің іш-сырты,
Тілдің түсі қып-қызыл.
Намазына да үлгеріп,
Күйеуіне де үлгеріп,
Жасырын барып жолығар,
Ғашығына да үлгеріп...
Жасыл жапырақ,
Сырласпаппыз біз көптен,
Қоғам мынау қалды адасып ізеттен,
Адам қалмай, сене алатын бір сәт те,
Әлдеқайда жеңіл мына қоғамды,
Мас адамның көзіменен қараған.
Бәрі ішкен, мен де ішем,
Жалаңды,
«Сүйесің бе?» - дейсің Сен,
Құрбан болғанымды көргің кеп,
Сүйе алмағанымды кешірсең,
Сүйе алар ма едім? Елжіреп...
Қанға тартқан ұлтшыл ердің өзегі ем,
Рухтылардың көзі ем мен,
Қас дұспанмен бал жаласқан сатқындар,
Билік еткен ғасырымнан біржола,
Жарығым, жаным, бал күнім,
Ішінде өстің дауылдың,
Есімде бәрі ап-анық:
Ішкізген саған балды уын...
Аспан құсын тау көрер,
Жер торғайы жау көрер.
Сансыз мөлдір өзектер,
Жоталарға әр берер.
Бұра тартқыш жақынға,
Тек сенікі мақұл ма?
Қарамай ру,жеріме,
Менікін де мақұлда.
Жер бетінен қанша арманды өшірдің?
Қанша адамды көрместей ғып өш қылдың?
Біз солайша өмір сүрдік арбасып,
Ешкім бірақ айта алмады шешімін...
Құтыла алмай сор қалар,
Жете алмай бақ қалар,
Жағдайым жоқ қорғанар,
Жағдайым жоқ мақтанар.
Тұман басты:
Оңымды да, солымды,
Сейілмейтін сағынышым секілді,
Білгендіктен таппасымды жоғымды,
Басына бер, асқын нала жарасы,
Кімге керек тірі өлінің арасы?
Суығына тоңбай кіріп ұрынып,
Алауына жанбай күйдім, қарашы.
Мәрттігінен жаңылған,
Мына қоғам, қай қоғам,
Құлан жеріп қағынан,
Тұман толы айналам.
Айлам жоқ саған әккі мұң,
Басыла ма аптығым?
Алыста ма тәтті ұғым,
Қасымда ма?
Кешір, Алла?
Жарылқап кешкің келсе,
Жазмышымды жатырқап көшкім келсе,
Сойыл артқан тағдырды қасақана,
Ертең жұма!
Бет алар күн мешітке,
Алла нұрын төгеді деп бізге де,
Дәл осы күн енем жұмақ – бесікке,
Кімге керек Қарабайдың байлығы,
Күнге керек емес екен Ай мұңы,
Күннің көзі жаңбырдан соң ашылар,
Менің көзім ашылады қай күні?
Сарқылғанша соңғы сенім тамшысы,
Төздім. Көндім.Ұмыттым ән-сауықты,
Қан-жоса ғып сойса да, өткір қамшысы,
Өмір сүре білдім Асқақ, Даңқты.
Мен өзгердім:
Өзгермеске қоймады,
Бұрынғыдай бола алмаймын тек енді,
Кімнің егер артса азабы бойдағы,
У ішуден қорықпайтын түгесіп,
Жүрегіме үңілуден қорқамын:
Мұзды таудай қатып-семген сіресіп,
Мұздай мұңның құшқым келмей қаһарын.
Жақпар-жақпар –
Алтайда сүрен-сүрен,
Қатпар -қатпар жолдарым сайрап жатыр,
Қатып- семген құздарда сілем-сілем,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі