Жалқау жан
Адамнан тілегеннің
Екі көзі шығады.
Алладан тілегеннің
Екі бүйірі шығады.
Заманда бір ертелеу
Тауық бопты еркелеу.
Өзгелерден шамалы
Ақыл-ойы келтелеу.
Ертеде бір хан бопты,
Қызы ақылды жан бопты.
Айдай сұлу дидарын
Көрген адам таң бопты.
Ерте, ерте, ертеде
Ешкі жүні бөртеде,
Бір жалшы мал айдапты,
Қой бастатып серкеге.
Тірлігі бар аз-көпті
Кемпір мен шал өтіпті.
Бір ит, бір ат, бес тоқты –
Соны ермек етіпті.
Қатты ашығып, бүгіліп,
Қайта-қайта сүрініп,
Келе жатты бір Қасқыр
Қыр үстінде жүгіріп.
Жоқ жанашыр енесі,
Қотыр торғай болыпты.
Қышыған соң денесі,
Шеңгелге кеп қоныпты.
Келе жатты бір Қасқыр
Қыр үстінде жүгіріп.
Аш еді тым бұл Қасқыр,
Кеткен белі бүгіліп.
Ерте, ерте, ертеде емес,
Ел білмейтін өлкеде емес.
Егеменді елімізде,
Жерұйықты жерімізде
Гаграда болып едім,
Бір сұлуды көріп едім.
Жастық шақты есіме алып,
Ағыл-тегіл еңіредім.
Енсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, адамдар,
Жолдарыңнан
Ерке киік асқар тауды паналар,
Ерке тоты қалауынша таранар.
Паналаймын, еркелеймін мен солай,
Өздеріңе сенгендіктен, ағалар.
«Көкқасқалар» құлайды шұбап төрден,
Аяңдайды қырманда Мұратберген.
«Туған ауыл» дейтұғын тақырыпта
Шығармадан «екі» алып, құлап келген.
Отыз бес жыл,
Отыз бесінші көктемім.
Отыз бес жыл – уақыт қой көп керім.
Отыз бес жыл қуарып,
Шайтан көл жатыр еркелеп,
Еркелеп самал еседі.
Бір кезде осы өлкеде
Топан су болған деседі.
Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр.
Қазақ деген мәлімсіз майда халық,
Майда халық екені айдан анық.
Өзгелердің суына сұғын салар,
Өздерінің тұнығын лайлап алып.
Пародия жазсам жұртқа ұсынып,
Аз да болса керек оған түсінік.
Абыройым артады деп айта алман,
Ақындардың абыройын түсіріп.
Гүлдің де кезеңі бар ашылатын,
Көзіңе оттай ыстық басылатын.
Сол шақта қолтықтасып қыз бен жігіт,
Жетуге қыр басына асығатын.
Немересіне еркелі,
Атасы айтты ертегі:
Жіберсе патша қателік,
Не болар елдің ертеңі?
Айналайын күйеуім,
Қорғанышым, сүйеуім.
Алаң болмай жүре бер,
Тек өзіңді сүйемін.
Жүргізуші: Әке ауылдан келіп отыр,
Аттай желіп отыр:
Әке: Қарағым,
Әкесімін мына баланың.
Басшыларға жағынып жүріп,
Барын беріп, жалынып жүріп,
Бәкең білдей директор болды,
Директор емес, ерек пір болды.
Эх, Теңге қымбаттым,
Артықша сымбаттым!
Айтайын мен несін,
Жалғыз-ақ Теңгесің.
Кеткен бала көшеге
Долданып жылап келді.
Жалғыз жебеу шешеге:
Әкем кім? – деп сұрақ берді.
Жақсы досым бар еді,
Тұнып тұрған ән еді.
Кеңес қарап алынып,
Екі-үш әні танылып,
Мен өлсем, жамағаттар, жиналмаңдар,
Мен үшін уақытша қиналмаңдар.
Біреулер жыламсырап сөз сөйлесе,
Егіліп тұр екен деп иланбаңдар.
Бұл өмірдің тылсым күші – ішімдік,
Біздер оны өзімізше түсіндік.
Бір қуаныш бола қалса, той жасап,
Дос-жаранға ішімдікті ұсындық.
Менің жақын досым болды,
Көңілдесім – қошым болды.
Бірде маған мақтанды кеп,
Барлық сырын ақтарды көп:
«Алакөл! Алакөл!» деп елдің бәрі,
Аптыға құрақ ұшып келді бәрі.
Жолдарын көрген кезде ойқы-шойқы,
Келместей тұра қашар ендігәрі.
Түркі тектес бауыр емес пе едіңдер?
Өз алдарыңа қауым емес пе едіңдер?
Бір кездері Қытайдан қорлық көріп,
Керемет зорлық көріп,
Кей басшылар бөседі,
Бөскенде не деседі?
Өздерінше бағалар
Жеңістерді кешегі:
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі