Ғұмыры бітпес үйдегі
Ғұмыры бітпес үйдегі
тірліктің жайы талдырып,
сезімді нандай иледі,
үміт пен арман қалды ұмыт.
Ғұмыры бітпес үйдегі
тірліктің жайы талдырып,
сезімді нандай иледі,
үміт пен арман қалды ұмыт.
Ескерткіштің емес ол тас құндағы,
Орындығың тулап ед астыңдағы,
Аударылып түстің де ағып бердің
Төңкерілген қайықтай тасқындағы.
Қалай тұрар бұл көзден мұң көрінбей
Ғұмыр қысқа көктемнің гүлдеріндей.
Өмір! Өмір!
Ағызып өте шығар
Заман мәнін, адам жанын аз біліп,
Ішкен тамақ, киген киім мәз қылып,
Шыныменен өтеді ме бұл ғұмыр?!
Алдап-арбап лауазым мен шен-шекпен,
О бастан-ақ тазалыққа құмарттым.
Құмарттым да жүрегіме жүк арттым.
Тамған сия,
Жұққан кірді өшіріп,
Сабағынан жүзімдей үзіліп нұр,
Нұр астында жатады қызынып қыр.
Қайтып қара бұлтынан шықпайтындай
Қарайды күн,
Күн нұрына тоздырып асыл тысты,
Күлгін тартты көктемім жасыл түсті.
Көз алдымда өрім тал бүршік атып,
Көз алдымда терекке жасын түсті.
Болмай-ақ табиғаттың еш апаты,
Тиеді біреулердің кесапаты.
Бітпейді бұл тірліктің мұң-мұқтажы,
Бітпейді бұл тірліктің машақаты.
Тарылып ой тынысы,
Шабыт демі,
Қала ма қазылмай-ақ бақыт кені?!
Қас қағым өткен сайын
Көктем боп гүлдеп көзімде,
Көңілді талай бұзған бақ.
Қызығым ба еді
Кезінде
Аз-ақ уақыт бөлінген-ау өлуге,
өмірге көп;
айналмайды бал уға.
Сондықтан да асықпайды от сөнуге,
Мейлі сана наданға,
Мейлі теңе жаманына одан да.
Туған күн де, өлген күнде біреу-ақ,
Адамда.
Сен келдің де бағыма,
Туған айдай жарқ еттің.
Жарқ еттің де, жаныма
Сарқылмайтын нәр септің.
Отыз бес жыл,
Отыз бесінші көктемім.
Отыз бес жыл – уақыт қой көп керім.
Отыз бес жыл қуарып,
Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі