Өсек
Әне жерден жылт етiп,
мына жерден жылт етiп,
әне жерден бұрқ етiп,
мына жерден бұрқ етiп.
Өте алмастан қалған жандай кермеден
қалш-қалш етiп қолын сiлкiп сермеген
күйiп-пiсiп бұлқан-талқан боп тұрған
бейтаныс жан,
Жоғын жоқтап отырғам жоқ жоқтықтың!
Дегенменен шегi бар ғой сақтықтың, –
есiгiнде бес құлып бар осы үйден
иiсi аңқиды тоғышарлық, тоқтықтың.
Болашағы улап-шулап жатқасын,
қарт та иедi тап осы үйге ақ басын.
Кұшақ-сынды шалқасынан ашылған,
шалқасынан ашық бұл үй қақпасы.
Бұған келсең – шын бақытты сезер ең,
сезер ең де жаман ойдан безер ең.
Шулап жатқан балалардың бақшасы
ғажап әлем,
Өттi тағы бұл өмiрден бiр адам
өзiмiздей күлген, жүрген, жылаған.
Өн бойыңнан азалы бiр үн шығып
өз-өзiңнен тұрасың ғой тұншығып.
Баласынан бас тартқан әйел
Түйiн-сұрақ түйiледi табанда:
Не жетпейдi адамға?
Бәрi де бар,
Дүниеге келген күнi нәресте
күнде өзiмiз еститiн
оқиғалар болып жатты ерекше:
боран болып бiр жерлерде iркiлдi iс;
Кеңiстiк пен далаға шөлдегенде,
елең ете түсемiз сен дегенде...
Сыпырылған қарт тарих иығынан
тұрсың ғой сен музей мен көрмелерде.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі