Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (666)

Жаңбыр жауар алдында

Бір ыстық леп аспанда да,
Таста да.
Көлеңке де болмай қалды баспана.
Күн батарда алай-дүлей құбылды

Толық

Дауыл

Таздай сыйпап сортаң менен тақырды,
Көк шалғынды ұйпа-тұйпа жапырды.
Кір-қоқысын жағалауға лақтырып,
Көк теңізді тай қазандай сапырды.

Толық

Құштарлық

Тіленіп-ақ тұрса да тамашаға,
Түсінеді халімді бала-шаға.
Әйтеуір мен құмармын тыныштыққа,
Әйтеуір мен құштармын оңашаға!

Толық

Табиғи тірлік

Заман сырын қалай айтып таусамын!
Шатыр ұстап мәз боламыз жауса күн.
Біздер түгіл,
Сиырлардың желіні

Толық

Төбет пен күшік

Иығыңды жауып жылы ішікпен,
Даналықтың бальзамынан ішіп пе ең?!
Ішсең егер — түсінесің,
Қарашы,

Толық

Біздің буын

Біз кәдімгі Мауглиміз,
Тарзанбыз.
Жасанды емес,
Шын табиғи маржанбыз.

Толық

Сын

Орнын басып сынып түскен уықтың,
Шаңырақты көтеруге туыппын.
Алдыменен
Байқауынан өткенмін

Толық

Еңбек және сұлулық

Тозды жастық желкілдетіп желегін.
Таба алмадым кәріліктің мен емін.
Есім кіріп,
Етегімді жиғалы

Толық

Сүйікті сүйел

Күнге тосып,
Желге тосып арқамды,
Еңбекпенен қарсы аламын әр таңды.
Қаламсаптан пайда болған сүйел бар

Толық

Бастау

Сәтім, сірә, тұйығыңа қамалған.
Алу, қосу — әйтеуір бір амалдан
«Екі» алдым да,
Бар шындықты жасырмай

Толық

Бәйге жыр

Қуаныш боп әлдилесе ғажап түн,
Кейде дәмін татып көрдім азаптың.
Биік те емес,
Төмен де емес ешкімнен

Толық

Операция үстінде

Қалғаны ма ғұмыр бітіп,
Жыр бітіп!
Зембіл-арба алып келді зырғытып.
Кесіп алып тастаймыз деп дертіңді

Толық

Бұлт және күн

Түс көріп ем:
Сақ-сақ күліп албасты,
Жүн-жүн қолмен жағама кеп жармасты.
Келесі күн

Толық

Тірлік алдындағы тілек

Үйренгенмін кетпеніңе,
Қайлаңа.
Үйренгем жоқ бірақ тірлік, айлаңа.
Не істесең де,

Толық

Құрмет

Ер бақытты бағасын берген елі —
Көп екен ғой көргеннен көрмегенім —
Қадеке!— деп,
Кәке!— деп,

Толық

Жол ортасы

Қайран тірлік!
Қызықтың бәрі осында:
Өкпе-наз да,
Үйлесім-жарасым да.

Толық

Елу

Дұрыс көрдім
Келуді
Қарсы жүзіп тасқынға.
Ауылы бар елудің

Толық

Алпыс

Амалсыздан көнеді адам болмысқа.
Алты қырдан асқаннан соң —
Жол қысқа.
Ал сен болсаң жиырмадасың,

Толық

Адами арман

Қалмаса да соңымнан тасыр қайғың,
Қиындыққа ешқашан бас ұрмаймын.
Қызықпаймын түкке де,
Бірақ осы

Толық

Кәрі бұлбұл

Бұл тірлікте махаббат пен от егіз.
Бірақ оны түсінбей ғой өтеміз.
Алпысында,
Жетпісінің өзінде

Толық