Абайша
Өмірдің гүлі ашылса,
Көңілдің нұры шашылса!
Жаһанның жүзі жадырап,
Жақсыға жақсы қосылса!
Аспан жақтан алғызған,
Жер қойнына салғызған,
Жүре келе көктеді
Жүрегімде жалғыз дəн.
Аузына түсе салмай, мақтаса кім,
Абайлап аламанға ат қосамын.
Тəлімін Тəңірімнің таныған соң
Тамырын тіршіліктің тап басамын.
Өмір емес, өмірім – өлермендік,
Талай күнді тепкілеп терең көмдік...
Ештеңе жоқ алдымда алаңдарлық,
Ештеңе жоқ артымда елеңдерлік.
«Кеңсайға» кеткім келді, кеткім келді,
Жанына жақсылардың жеткім келді.
Көктемнен үзіп қайтем көңілімді,
Көгенге тізіп қайтем көп күндерді?..
«Атаң жəйлі не білесің,
Айтшы, кəне?» десе Дала,
«Кірді емес пе менің есім, –
Дермін оған, – кеше ғана».
Шаңқай бір шақта шағынып
Айтарсың арзу кімге енді:
Жабырқау тұман жамылып,
Жапырақ кешер күн келді.
Бір жапырақ қалмапты-ау тал басында!
Қалбаң қаққан не дерсің қарға сұмға?
Қайран көктем, қайран жаз, сайраны өтіп,
Қара жердің шіріген жамбасында!..
Қамыққан қара күзде, жас қарағай,
(Қалып ең қайдан жалғыз қасқа бала-ай?..)
Қайыстай қатып қалған қара жерге
Тамады кірпігіңнен жас домалай.
Сарыала күз салқындады,
Сағындырған қалпың кəні?
Жалған жақұт сияқтанып
Жерде жамбы жалтылдады.
Күрсіндірді мына күз,
Желек көркін жел үптеп.
Желпілдейді құла дүз
Желмаяға еліктеп.
Өртен, жапырақ, күлге айнал!
Өмір мынау – мың майдан.
Керім, кербез кешегі
Келе қойсын күн қайдан...
Жел өтінде сыңсыған жалғыз қайың,
Жалғыздығың жаныма салғызды уайым.
Еркелесең болмай ма есімді алып
Ентелеген қойныма балдыздайын?
Қар жауып тұр... Перінің қанатындай,
Көкке көзін сатады қала тынбай:
Тапшылықтан тауқымет тартқан жұртқа
Жақсылықтан бір хабар алатындай.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі