Қар қонып жапыраққа қалыпты шын
Қар қонып жапыраққа қалыпты шын,
Қар жауса, келгені ғой анық қысым.
Құп-құйттай кеудемдегі ғаріп құсым,
Жабықсаң, жанарыңды жарыққа ұсын.
Қабіріңді, ана, қар басып қалды
Қабіріңді, ана, қар басып қалды,
Қар басып қалды – əппақ қар.
Өлім мен Өмір арбасып мəңгі,
Алдыңнан шығар соқпақтар...
Жамбасы шірігенше жатқан қар-ау
Жамбасы шірігенше жатқан қар-ау,
Демейсің алдымда жаз, көктем бар-ау.
Айрылған ажарынан, базарынан
Бірауық аясаңшы бақтарды анау.
Көрсем екен тезірек Көктем басын
Көрсем екен тезірек Көктем басын,
Көзіме оттай басылып бөктер жасыл.
Оңды-солды бишігін сілтеп қалып,
Көкорайға түссе екен көктен жасын.
Ғажапсың, Өмір, ғажапсың!
Ғажапсың, Өмір, ғажапсың!
Қайғыдан қалай азатсың?
Таңғы ауаңменен талдыршы,
Тамырда қаным таза ақсын.
Жүрегім бүршік жарды...
Қайтемін күндерімді жылап өткен,
Көңілден көшіп жатыр тұман еппен...
Жас қайың – Жаратқанның жалғыз қызы,
Жасауы – жайма-шуақ мына Көктем!
Самарқанның көк тасы
Ішпей-жемей ақынның мас көңілі,
Желіктірді жеңсік ас жас-кəріні.
Тілек бүгін тамады тіл ұшынан,
Жүрек түгіл, көрдің бе, тас та еріді!
Көктемнің бұла бұлттары-ай!
Желіп те желіп жететін,
Жаяуды баяу құптамай,
Төгіп те төгіп өтетін
Көктемнің бұла бұлттары-ай!
Таң көзінен тамды мұң
Таң көзінен тамды мұң,
Күнді күтіп қалды ма?..
Жау, жарықтық жаңбырым,
Ұқсап алтын жамбыға.
Бағдаттың ұқсай қалып сайқалына
Бағдаттың ұқсай қалып сайқалына
Туыпты-ау шалқасынан Ай тағы да.
Жалынып, жалбарынып жаратқанға,
Жасайтын қара басып қайта күнə.
Ұятың – ақ бетіңнің қызылы еді
Ұятың – ақ бетіңнің қызылы еді,
Қызығып енді кімдер сүзіледі?
Үзілген жаңа əлгінде алмадайын
Қызылмен əрлі екен-ау қыз реңі!
Қыз-қырқынның қып-қызыл ішіндемін
Қыз-қырқынның қып-қызыл ішіндемін,
Өңіндемін,
Біреудің түсіндемін...
Бұтағына Өмірдің қонып алып
Жазда жаным жаурады, қалтырап тəн
Жазда жаным жаурады, қалтырап тəн,
Əлсіз сəуле жанады əр тұрақтан.
Тəуба айтатын сыңайым байқалмайды
Таңға мынау –
Көрінсе əзірейілдей ақ самайым
Көрінсе əзірейілдей ақ самайым,
Мен неге зарламайын, қақсамайын?
Қалуым қалтарыста жиіледі
Таусылған насыбайы шақшадайын.
Қаланың түні – қара орман
Қаланың түні – қара орман,
Қаланың түні қоп-қою.
Қап-қара түнге қабарған
Өрт қою керек, өрт қою!
Қабірі қайда Шəмшінің, білесіңдер ме?
Қабірі қайда Шəмшінің, білесіңдер ме?
Басына барып, бата оқып жүресіңдер ме?
Отыр ма əлде қасында қарақұс қалғып,
Жатыр ма əлде көміліп күресіндерге?
Ағызып өткен аттай даламенен
Ағызып өткен аттай даламенен,
Мен кетем...
Қайғы кешіп қалады өлең.
Қара түн қара шашын қобыратып,
Пікірлер
-
Пнепч
Жақсы күшті -
Пнепч
Норм -
Айдана
Күшті -
Сезім
Көп рахмет -
Анеля
Өте күшті
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі