Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (2051)

Күннің шығуы

Адыры тартып шағырмақ,
Көрінді таңда тау тұңғыш.
Қанаты от боп жалындап
Келеді жерде алтын құс.

Толық

Көше сыпырушы

Жұмысқа жастай жұтынып,
Ерте тұрып азаннан.
Жүреді бір қарт сыпырып,
Көшені тұнған тозаңнан.

Толық

Бір адым жер

Бір адым жер ырыздық
Тисе тілі соқаның.
Бір адым жер – аспаның,
Бір адым жер – Отаның.

Толық

Діріл

Дірілдейді таулардан
Атылып тас бұлақтар.
Дірілдейді жағада
Жайқалып жас құрақтар.

Толық

Боз көде

Қасиеті танылмай
Тұрса да әзір өзгеге,
Жабағының жалындай
Жалбырайды боз көде.

Толық

Календарь парақтары

Күн кестесі, ай жолы, ауа ақпары –
Календарьдың кішкентай парақтары.
Судырайды аударсаң секілді бір
Көгершіннің кіршіксіз қанаттары.

Толық

Оқпақ

Қыс даланы қырыны ап,
Қырды жапқан қар аппақ.
Отыр бей-жай шырылдап,
Қарағашта қара оқпақ.

Толық

Қыран ұясы

Тұнған бұлт жылғалардың жырасына
Тастардың иығында тұр асыла.
Құздардан қиқулаған тас бұлақтар,
Оралған жолаушыдай жыр асыра.

Толық

Адам қуаты

Бұлақтар таудан құйылса,
Күлкісінде сен барсың.
Ормандар жазда шайқалса
Жапырағында сен барсың.

Толық

Соқпақ

Аралап ойды, дөңесті,
Соқпақтар сансыз таралған.
Кейбірі тартып көмескі
Келеді көне заманнан.

Толық

Жылылық

Кей кезде сәл бір нәрседен
Көңілің қалса суынып.
Кеткендей қайрат әл сенен
Іздейсің тынбай жылылық.

Толық

Биік

Желпіп жаздың гүлдері,
Күн күледі нұр құйып.
Жетелейді ілгері
Бір биіктен бір биік.

Толық

Қала шеті

Аспандағы бұлттардай
Өрнектеліп өріліп,
Алматыдан шыққандай
Бір Алматы бөлініп.

Толық

Қанжар мен қалам

Қанжар
Қалған жүзін тот басып,
Қанжар айтты қаламға.
Қара түнде от шашып

Толық

Көпір

Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.

Толық

Көздердің қарашықтары

Осы бір қара көздерде
Мейірім, жылы күлкі бар.
Атылар кейбір кездерде
Ашу бар,

Толық

Күлкі

Күлкі көрем көгілдір көл бетінен,
Күлкі көрем аспаннан,
жер бетінен.
Күлкі, күлкі жан-жағым, толған күлкі,

Толық

Көл демі

От боп шарпып жел лебі,
Бу боп ұшты көл демі.
Түсті таңда
Бір шық боп,

Толық

Жаңбырдан соңғы кеш

Жаңбыр өтті жүгіріп,
Орнында бірақ қалды бұлт.
Теректер шашын жуынып,
Шулайды бұлақ жарды ұрып.

Толық

Табылған қала

Өз көзіне сенбегендей әлі жұрт,
Қақпа алдында тұрып қапты аңырып.
Жер астына түсіп кеткен бір қала
Мың жылдан соң жатыр қайта табылып.

Толық

Пікірлер