Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (2051)

Шахметке

Келіншек пен қыздардан,
Келсе де кейде жасырғың.
Көрініп қалар күз шалған
Қырауы самай шашыңның.

Толық

Гүл сатушы бала

(Шетелге барған бір жолдастың
аузынан)
Нью-Йоркті болар емес түсініп,
Темекінің түтінінен іші бұлт.

Толық

Редактор

Көп көздерден қаралып,
Қолдан шыққан әр әріп.
Қорғасыннан құйылып,
Біткенінше қаланып,

Толық

Индиялық досқа

Қалыпты ол кез жадымда,
Еді осындай күн ашық.
Алматының бағында
Көп қыдырдық сырласып.

Толық

Жыр тасқыны

(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,

Толық

Туған жермен сырласу

Уа, Торғай, тыңда мені, қымбатты анам,
Бала боп барсам аунап-қунап қалам.
Желіңе, толқыныңа, жаңбырыңа
Жасқанбай жанымдағы сырды ақтарам.

Толық

Дән

Күн көретін нәр алып,
Тамырының талшығы:
Ақ жауынды ала бұлт,
Күннің нұры,

Толық

Күн көзі

Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.

Толық

Сезіну

Кеудеңді кейде басқан мұң,
Өзіңнен өзің езіліп.
Жерде тұрып аспанның,
Білесің жайын сезініп.

Толық

Маяковский музейінде

Жалғыз оқ,
Жалғыз от
Өлтірді ме,
Өртеді ме ақынды?

Толық

Малшы

Борандарда болмасын деп мал шығын,
Жанталасқан көрдім кезін малшының.
Көрдім оның мұз боп қатқан мұрттарын,
Көрдім оның жалғыз малта талшығын.

Толық

Кочегар

Өмірдің оты ойнап жанарында,
Кетеді жұмысынан таң алдында.
Кетеді жылылығын жұртқа беріп
Түтінді тұндырып ап қабағына.

Толық

Ілияс

Күйшінің күй тартқанда мұрагері,
Даланың қалған ұйып құба белі.
Жұлдыздай со бір кезде жүйткіп өткен
Қазақтың өлеңінің Құлагері.

Толық

Баяғы сөзің әлі есте

(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,

Толық

Суретші

Ақ қағаздың жүзіне
Алуан бояу түсіріп.
Қадап көзін сүзіле
Ойын құстай ұшырып.

Толық

Лермонтов үйінде

Алдында Кавказ аңғары
Отырды ақын көзінде от.
Осы үйде оның бар жаны,
Құйылды нәзік сезім боп.

Толық

Ақын өлімі

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Ғафур гулям

Арпапайдың көшесінде тұратын,
Жолдас маған өзбектегі ұлы ақын.
Алпыс жылға аяғынан шалдырмай,
Жас күнінің сақтаған нұр,

Толық

Күнбағыс

(Шоқанның қабірінде)
Қарайсың өткен күнге алыс,
Қабірді қайта айналып.
Жалғыз тұр сонда күнбағыс,

Толық

Кішкентай адам

(Қазақстан Жазушылар одағы үйінің
вахтері Анна Степановна Коробкова
пенсияға шыққанда)
Алыпқа оны еш ақын теңеген жоқ,

Толық

Пікірлер